Izabela Elżbieta Czartoryska
Ten artykuł dotyczy Izabeli z Morsztynów Czartoryskiej. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Portret z ojcem z 1693 | |||
Leliwa | |||
Rodzina | Morsztynowie herbu Leliwa | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1671 | ||
Data i miejsce śmierci | 24 lutego 1758 | ||
Ojciec | Jan Andrzej Morsztyn | ||
Matka | Maria Katarzyna Gordon | ||
Mąż | Kazimierz Czartoryski | ||
Dzieci | Michał Fryderyk Czartoryski | ||
|
Izabela Elżbieta Czartoryska (ur. 26 sierpnia 1671 w Warszawie, zm. 24 lutego 1758 w Warszawie) – córka Jana Andrzeja Morsztyna i Marii Katarzyny Gordon.
W 1693 r. wyszła za mąż za Kazimierza Czartoryskiego. Opowiadała się, jak mąż, za kandydaturą księcia Conti na króla Polski.
W 1736 założyła w Warszawie pierwszy salon polityczny, gdzie spotykali się politycy i naradzała „familia”. Kobiety odgrywały znaczną rolę w tych naradach[1].
Miała pięcioro dzieci:
- Michał Fryderyk Czartoryski (1696–1775)
- August Aleksander Czartoryski (1697–1782)
- Konstancja Czartoryska (1700–1759), matka Stanisława Augusta Poniatowskiego
- Ludwika Elżbieta Czartoryska (1703–1745)
- Teodor Kazimierz Czartoryski (1704–1768)
Przypisy
- ↑ Bogucka, Maria, Białogłowa w dawnej Polsce
- PWN: 3889245