Józef Bryk
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1914–1940 |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier |
Formacja | Legiony Polskie |
Jednostki | 3 pułk piechoty, |
Stanowiska | dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Józef Bryk (ur. 3 marca 1897 w Stanisławówce, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major piechoty magister Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w Stanisławówce, w ówczesnym powiecie żółkiewskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Józefa i Marii z Szeremetów[1]. Absolwent C. K. Gimnazjum w Żółkwi. Ukończył studia prawnicze i nauk politycznych[2] z tytułem magistra[3] Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Wstąpił do Legionów Polskich 14 sierpnia 1914. Służył w 3 pułku piechoty II Brygady Legionów Polskich, walcząc w kampaniach karpackiej, bukowińskiej, wołyńskiej. Po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918), dostał się do niewoli niemieckiej. W grudniu 1918 zgłasza się do białostockiego pułku strzelców, z którym przeszedł całą wojnę 1920.
W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Służył w 79 pułku piechoty w Słonimiu[4][5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 986. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W 1928 pełnił służbę w dowództwie 20 Dywizji Piechoty, pozostając w kadrze oficerów piechoty[7]. W sierpniu 1929 roku został przeniesiony do 78 pułku piechoty w Baranowiczach[8][9]. 27 stycznia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W marcu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Jasło na stanowisko komendanta[12]. W 1938 roku kierowana przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Jasło, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. Na stanowisku rejonowego komendanta uzupełnień Jasło pełnił służbę w następnym roku[13].
W kampanii wrześniowej dostał się do niewoli radzieckiej. Osadzony w Kozielsku. W grudniu 1939 był na liście obozu w Kozielsku[14]. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 017/3 z 1940 i liście PCK (AM) 3436[2]. Dokumenty znalezione przy ekshumacji w 1943 znajdują się w tzw. Archiwum Robla.
Józef Bryk był żonaty z Malwiną, z którą miał syna[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[15]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[16]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1938)[17]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[18][19]
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)[20]
Upamiętnienie
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Dąb Pamięci posadzony przez Stowarzyszenie Forum Polskie Stowarzyszenie „Na Chełmskiej” na ul. Lwowskiej w Chełmie[21].
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
Przypisy
- ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 54.
- ↑ a b УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 185 .
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 606.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352, 413.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307, 357.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128, 189.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 292.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36, 606.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 110.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22, 848.
- ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 187 .
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 352.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 12 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 36.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307.
- ↑ Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie „Katyń ocalić od zapomnienia”. Stowarzyszenie Parafiada. [dostęp 2018-09-05].
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5