Jadwiga Dmochowska
Imię i nazwisko urodzenia | Jadwiga Waydel |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 31 stycznia 1893 |
Data i miejsce śmierci | 5 kwietnia 1962 |
Miejsce spoczynku | Warszawa |
Zawód, zajęcie | tłumaczka |
Wyznanie | ewangeliczka reformowana |
Rodzice | Emil Waydel i Wanda Lubińska |
Jadwiga Dmochowska z domu Waydel (ur. 31 stycznia 1893 w Warszawie, zm. 5 kwietnia 1962 tamże) – polska tłumaczka z języków: angielskiego, rosyjskiego, francuskiego i niemieckiego.
Życiorys
Córka adwokata i działacza postępowego Emila Waydla (1862–1927) i jego żony Wandy Lubińskiej 2 voto Józefowej Pankiewiczowej. Po rozwodzie rodziców, wychowywana przez ojca, była jak on ewangeliczką reformowaną.
W okresie dzieciństwa i wczesnej młodości, aż do zamążpójścia, mieszkała w Pałacu Teppera, w mieszkaniu swego ojca. Jako żona ziemianina Stefana Dmochowskiego, kuzyna Henryka Sienkiewicza, w okresie międzywojennym mieszkała we dworze Dmochowskich w miejscowości Burzec na ziemi łukowskiej, który Sienkiewicz wspomniał w Potopie (tam czyniąc go własnością Skrzetuskich).
Przyjaciółka Jadwigi Witkiewiczowej, z domu Unrug, żony Witkacego.
Autorka wspomnień Dawna Warszawa, wydanych w 1958[1] oraz Jeszcze o dawnej Warszawie, wydanych w 1960[2].
Pochowana na warszawskim cmentarzu ewangelicko-reformowanym w grobie rodzinnym (kwatera E-3-2)[3].
Publikacje
- Dawna Warszawa, 1958.
- Jeszcze o dawnej Warszawie, 1960.
- W kręgu Pankiewicza, 1962.
Ważniejsze przekłady
- Jane Austen Emma
- Daniel Defoe Dziennik roku zarazy
- Klaus Mann Mefisto
- Pierre La Mure Moulin Rouge
- Louis Aragon Wielki Tydzień
- Iwan Turgieniew Rudin, Zapiski myśliwego (współprzekład)
- Lew Tołstoj Opowiadania
- William Saroyan Śmierć nie omija Itaki
Przypisy
Bibliografia
- Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989 (jako Jadwiga Waydel-Dmochowska)
- p
- d
- e
Powieści |
|
---|---|
Adaptacje |
|
Polscy tłumacze |
|
- Wikiprojekt:Literatura