Jan Gerritsz. van Bronckhorst
Sztych portretowy Jana Gerritszoona van Bronckhorsta według autoportretu, ok. 1662 | |||
Data i miejsce urodzenia | 1603 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | przed 22 grudnia 1661 | ||
Narodowość | holenderska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
Epoka | barok | ||
|
Jan Gerritsz. van Bronckhorst[a] (ur. 1603 w Utrechcie, poch. 22 grudnia 1661 w Amsterdamie)[1] – holenderski malarz i miedziorytnik[2].
Życiorys
Syn Gerrita Jacobszoona van Bronckhorsta. Pierwotnie kształcił się i tworzył jako witrażysta. Pracował wówczas we Francji, w Arras (ok. 1620 roku) i w Paryżu w latach 1620–1622. W 1622 roku powrócił do miasta rodzinnego; w 1639 został przyjęty do gildii św. Łukasza w Utrechcie[1]. Od 1647 roku pracował w Amsterdamie[3].
Jego prace to głównie sceny rodzajowe, z wyraźnymi wpływami stylu malarzy z kręgu caravaggionistów utrechckich[3].
Przypisywane prace
- Śpiąca nimfa i pasterz – między 1645 i 1650
- Koncert – data nieznana
- Wesoła kompania z lutnistą – 1640, Herzog Anton Ulrich-Museum, Braunschweig
- Święto winobrania – alegoria Jesieni – 100 x 176, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Bożena Steinborn: Katalog zbiorów malarstwa niderlandzkiego. Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2006. ISBN 83-86766-28-X.
- Philipp Christiaan Molhuysen: Bronckhorst, Jan Gerritsz. van. W: Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek (NNBW). Lejda: A.W. Sijthoff, 1911-1937, s. 255. OCLC 780606045. [dostęp 2016-10-28]. (niderl.).