Jaskinia Racławicka
Plan jaskini | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie | Racławice, gmina Jerzmanowice-Przeginia | ||
Długość | 168 m | ||
Głębokość | 26 m | ||
Wysokość otworów | 453 m n.p.m. | ||
Ekspozycja otworów | ku górze | ||
Data odkrycia | znana od dawna | ||
Kod | J.Olk.I-09.39 | ||
Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |||
50°11′25″N 19°39′53″E/50,190333 19,664611 | |||
|
Jaskinia Racławicka (Grzmiączka) – jaskinia w południowo-zachodniej części wsi Racławice w gminie Jerzmanowice-Przeginia w powiecie krakowskim w województwie małopolskim[1]. Znajduje się na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].
Opis jaskini
Długość wynosi 168 m, głębokość 26 m, wysokość otworu: 453 m n.p.m.[1]
Historia eksploracji i dokumentacji
Pierwszą informację o Jaskini Racławickiej zapisał w 1911 roku archeolog Stanisław Jan Czarnowski (1847–1929)[3]. W 1935 r. Z. Ciętak wykonał pierwszy plan i przekrój jaskini. W 1950 r. W. Szymczakowski odkrył zachodni korytarz w drugiej komorze. Jaskinia została zinwentaryzowana w 1950 r. przez Kazimierza Kowalskiego. W 1969 r. A. Górny oraz M. Czepiel odkryli studzienkę w pierwszej komorze oraz pochylnię w przejściu między salami[4]. 1 kwietnia 1995 r. P. Ostrowski i M. Wiśniewski odkryli sale stalagmitową, a w kwietniu i lipcu 1996 r. J. Nowak, R. Suski i R. Marszałek odkryli niewielki trzymetrowy korytarzyk w studni wejściowej[1].
Po śmierci szesnastolatka, który wpadł do studni wlotowej w lipcu 1994 r., wejście zabezpieczono kratą i umieszczono tabliczkę informacyjną o parametrach jaskini[1].
Przypisy
- ↑ a b c d AdamA. Polonius AdamA. i inni, Jaskinia Racławicka, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-12-30] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ S.J. Czarnowski, Jaskinie okolic Krakowa i Ojcowa, Warszawa-Kraków: Polska Przedhistoryczna, 1911, ss.1-84
- ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986, s. 200