Kamienica Landauów w Krakowie
nr rej. A-656 z dnia 2 lipca 1984 | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′50,90″N 19°56′10,64″E/50,064139 19,936289 |
Kamienica Landauów (znana także jako Kamienica Leffarowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy placu Szczepańskim 7, na Starym Mieście.
Historia
Kamienica została wzniesiona na przełomie XIV i XV wieku. W XVI wieku została pogłębiona o trakt tylny z drewnianą elewacją. Od II połowy XVI wieku do XVIII wieku była własnością mieszczańskiej rodziny Lefferów. W I połowie XVII wieku i w XVIII wieku przebudowywano wnętrza budynku. Przed 1771 kamienica przeszła generalny remont, a między 1771 a 1778 na fragmencie posesji urządzono ogródek. W latach 1881–1882 budynek przebudowano w stylu klasycystycznym, a w miejscu ogródka wzniesiono oficynę tylną. W latach 1890–1892 kamienica została przebudowana w stylu neobarokowym na zlecenie Łukasza Landaua. W trakcie przebudowy połączono ją z sąsiadującą od wschodu klasycystyczną Kamienicą Rurmistrzowską. Znaczną część murów wzniesiono od nowa, utrzymując układ wnętrz z wyjątkiem poszerzenia klatki schodowej. Następnie wyrównano poziomy pięter i założono nowy dach. W 1932 dokonano zmian w parterze fasady. Do końca lat 80. XX wieku w budynku funkcjonowała "Restauracja Myśliwska"[1].
2 lipca 1984 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].
Przypisy
- p
- d
- e
Pierzeja południowa |
|
---|---|
Pierzeja zachodnia |
|
Pierzeja północna |
|
Pierzeja wschodnia |
|