Kamienica Pod Orłem w Krakowie
nr rej. A-173 z 9 grudnia 1965[1] | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | Rynek Główny 45 | ||
Ukończenie budowy | XIV–XVIII, 1897 | ||
Kolejni właściciele | Bartłomiej Kromer | ||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Krakowa | |||
50°03′44,4″N 19°56′19,5″E/50,062333 19,938750 | |||
|
Kamienica Pod Orłem (Kamienica Kromerowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 45, na Starym Mieście.
Historia
Została wzniesiona prawdopodobnie w XIV wieku. W 1544 roku należała do Bartłomieja Kromera - brata kronikarza Marcina Kromera. Na parterze i I piętrze częściowo zachowały się renesansowe stropy kasetonowe[2]. W XVI i XVIII została przebudowana. Ponownie zmieniona została pod koniec XIX wieku przez Władysława Ekielskiego. Wówczas otrzymała obecną fasadę; rzeźbę feniksa pod okapem zaprojektował Stanisław Wyspiański, a odkuł Julian Szopiński.
W 1775 w kamienicy tej mieszkał Tadeusz Kościuszko. W 1892 za sprawą Towarzystwa im. Tadeusza Kościuszki odsłonięto tu tablicę ku czci Naczelnika, z medalionem wyobrażającym jego podobiznę, dłuta Władysława Eljasza-Radzikowskiego. Podczas II wojny św. zniszczyli ją Niemcy. Nową płytę z medalionem Tadeusza Stulgińskiego umieszczono w 1946, w 200-setną rocznicę urodzin Kościuszki. W budynku tym mieściła się historyczna apteka.
- Rzeźba feniksa u szczytu kamienicy - projekt Stanisława Wyspiańskiego
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2022-02-24] .
- ↑ Jan Adamczewski, Mała Encyklopedia Krakowa, Kraków 1996.
Bibliografia
- M. Rożek, Urbes celeberrima. Przewodnik po zabytkach Krakowa, Kraków 2006.
- p
- d
- e