|
Data i miejsce urodzenia | 28 sierpnia 1953 Rovaniemi |
Wzrost | 178 cm |
Reprezentacja | Finlandia |
Dorobek medalowy |
Turniej Czterech Skoczni | 1. miejsce
| 1977/1978 | |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Kari Sakari Ylianttila (ur. 28 sierpnia 1953 w Rovaniemi) – fiński skoczek narciarski i trener, zwycięzca 26. Turnieju Czterech Skoczni.
Kariera zawodnicza
W 1978 wziął udział w 26. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Wygrał zawody w Bischofshofen, a w pozostałych konkursach był na podium. Dzięki tym wynikom odniósł zwycięstwo w klasyfikacji generalnej turnieju. Sezon wcześniej, na jednym z treningów przed konkursem w Oberstdorfie przewrócił się na rozbiegu i ześlizgnął się na sam dół. Nie odniósł jednak obrażeń. W 1980 był 13. na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid. Po sezonie 1981/1982 zakończył sportową karierę.
Indywidualnie
1980 Lake Placid | – | 32. miejsce (K-86), 13. miejsce (K-114) |
Starty K. Ylianttili na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Indywidualnie
1982 Oslo | – | 21. miejsce (K-85), 19. miejsce (K-105) |
Starty K. Ylianttili na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w „10” w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 30 grudnia | 1980 | Oberstdorf | Orlen Arena Oberstdorf | K-115 | – | 105,5 m | 101,0 m | 234,1 pkt | 10. | 22,7 pkt | Hubert Neuper |
2. | 23 stycznia | 1981 | Gstaad | Mattenschanze | K-88 | – | 81,5 m | 84,0 m | 239,9 pkt | 6. | 7,3 pkt | Johan Sætre |
3. | 25 stycznia | 1981 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-116 | – | 110,0 m | 111,5 m | 240,7 pkt | 9. | 26,7 pkt | Per Bergerud |
4. | 6 marca | 1981 | Lahti | Salpausselkä | K-88 | – | 80,5 m | 80,5 m | 227,8 pkt | 8. | 22,1 pkt | Jari Puikkonen |
5. | 10 marca | 1981 | Falun | Lugnet | K-89 | – | 83,5 m | 83,5 m | 236,3 pkt | 7. | 26,8 pkt | Armin Kogler |
6. | 20 grudnia | 1981 | Cortina d’Ampezzo | Italia | K-94 | – | 84,0 m | 84,0 m | 228,9 pkt | 5. | 13,1 pkt | Roger Ruud |
7. | 30 grudnia | 1981 | Oberstdorf | Orlen Arena Oberstdorf | K-115 | – | 103,0 m | 99,5 m | 226,0 pkt | 4. | 13,9 pkt | Matti Nykänen |
8. | 24 stycznia | 1982 | Thunder Bay | Big Thunder | K-120 | – | 110,0 m | 110,0 m | 237,5 pkt | 5. | 18,6 pkt | Horst Bulau |
9. | 4 marca | 1982 | Lahti | Salpausselkä | K-88 | – | 80,0 m | 79,0 m | 226,6 pkt | 8. | 19,4 pkt | Ole Bremseth |
10. | 7 marca | 1982 | Lahti | Salpausselkä | K-88 | – | 79,0 m | 84,0 m | 230,5 pkt | 9. | 14,0 pkt | Ole Bremseth |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Kariera trenerska
Kari Ylianttila po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W latach 1987–1994 oraz 2014–2016 był trenerem reprezentacji Finlandii[1]. Sezon 1987/1988 był najlepszym sezonem w karierze Mattiego Nykänena, który najpierw wygrał Turniej Czterech Skoczni, a podczas zimowych igrzysk olimpijskich 1988 na skoczni Canada Olympic Park w Calgary, zdobył dwukrotnie złoty medal, zarówno na normalnej skoczni, jak i na dużej skoczni. Ponadto reprezentacja Finlandii zdobyła złoty medal w konkursie drużynowym. Matti Nykänen zdobył także Puchar Świata oraz zdobył brązowy medal mistrzostw świata w lotach 1988 na skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie, natomiast reprezentacja Finlandii triumfowała w Pucharze Narodów. W Turnieju Czterech Skoczni triumfował Risto Laakkonen, natomiast Matti Nykänen zajął 2. miejsce. Na mistrzostwach świata 1989 na Salpausselkä w Lahti mistrzem świata na dużej skoczni został Jari Puikkonen, natomiast Matti Nykänen zdobył brązowy medal, natomiast na normalnej skoczni wicemistrzem świata został Ari-Pekka Nikkola, a także reprezentacja Finlandii (2. miejsce w Pucharze Narodów 1988/1989) zdobyła mistrzostwo świata w konkursie drużynowym.
Przez następne dwa lata o sile reprezentacji Finlandii stanowił Ari-Pekka Nikkola. W sezonie 1989/1990 zdobył Puchar Świata, ponadto na mistrzostwach świata 1991 na skoczni Trampolino Dal Ben w Predazzo zdobył brązowy medal na normalnej skoczni. Natomiast reprezentacja Finlandii zdobyła wicemistrzostwo świata w konkursie drużynowym oraz dwukrotnie zajęła 3. miejsce w Pucharze Narodów. Matti Nykänen na mistrzostwach świata w lotach 1990 na skoczni Vikersundbakken w Vikersund zdobył brązowy medal.
W sezonie 1991/1992 o sile reprezentacji Finlandii stanowił niespodziewanie 16-letni wówczas Toni Nieminen, który mimo młodego wieku triumfował w Turnieju Czterech Skoczni, natomiast na zimowych igrzyskach olimpijskich 1992 w Albertville, na których konkursy skoków narciarskich odbyły się na skoczni Tremplin Le Praz w Courchevel, zdobył brązowy medal na normalnej skoczni oraz złoty medal na dużej skoczni. Ponadto reprezentacja Finlandii zdobyła złoty medal w konkursie drużynowym. Toni Nieminen zdobył także Puchar Świata, natomiast reprezentacja Finlandii zajęła 2. miejsce w Pucharze Narodów. Ylianttila odszedł z reprezentacji Finlandii w 1994 roku.
Sukcesy podopiecznych Ylianttili w Finlandii w latach 1987–1994 (chronologicznie)
Następnie w latach 1994–2002 prowadził reprezentację Stanów Zjednoczonych, a w sezonie 2002/2003 był trenerem szwedzkiego skoczka narciarskiego, Johana Eriksona. W latach 2005–2010 był trenerem reprezentacji Japonii[2], która za jego kadencji zdobyła dwa brązowe medale w konkursach drużynowych mistrzostw świata (2007, 2009).
Sukcesy podopiecznych Ylianttili w Japonii w latach 2005–2010 (chronologicznie)
Przypisy
- ↑ Katarzyna Lipska: Kari Ylianttila i Jani Klinga nowymi trenerami Finów. Skijumping.pl, 2014-05-05. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).
- ↑ Kari Ylianttila (Finlandia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-04-20]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Kari Ylianttila w bazie FIS (ang.)
- Kari Ylianttila w bazie Olympedia.org (ang.)
- Kari Kari Ylianttila w bazie Skoki.hostigasp.pl
- Kari Ylianttila. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)