Kartingowe mistrzostwa świata
Dyscyplina | karting |
---|---|
Organizator rozgrywek | CIK-FIA |
Data założenia | 1959 |
Założyciel | GPKCA |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | Jim Yamane |
Obecny zwycięzca | Lorenzo Travisanutto |
Strona internetowa |
Kartingowe mistrzostwa świata, oficj. FIA Karting Championship – zawody mające na celu wyłonienie najlepszego kierowcy kartingowego na świecie, organizowane od 1959 roku. Od 1964 roku organizatorem mistrzostw jest CIK
Historia
Pierwszy gokart został zbudowany w 1956 roku w Stanach Zjednoczonych[1], a trzy lata później nastąpiło zwiększone zainteresowanie tymi pojazdami w Europie. Ponadto w roku 1959 zorganizowano w Nassau pierwsze zawody określane jako mistrzostwa świata – wygrał je Jim Yamane[2]. W 1960 roku odbyły się pierwsze wyścigi gokartów w Europie (we Włoszech, w Niemczech, Danii, Belgii, Holandii, Luksemburgu, Irlandii, Hiszpanii, Szwajcarii i Polsce), a rok później na torze Pista Rossa w Mediolanie zorganizowano zawody o nazwie „mistrzostwa świata”[3][4].
W 1962 roku FIA powołała CIK – Międzynarodową Komisję Kartingową. Komisja ta w roku powstania rozpoczęła organizację Pucharu Narodów[5], zaś w 1964 zorganizowała pierwsze mistrzostwa świata. Miały one miejsce na torze Pista d’Oro w Rzymie, a wygrał Guido Sala przed Ugo Cancellierim i Oscarem Costantinim[6]. W 1966 roku rozszerzono mistrzostwa na cykl trzech wyścigów. Zwyciężyła wówczas jako jedyna kobieta w historii Susanna Raganelli[7]. W sezonie 1968 CIK powołał Puchar Juniorów, który wówczas zdobył Amedeo Pacitto[8]. W 1970 roku powrócono do organizacji mistrzostw jako jednej rundy[9]. W 1978 roku Lake Speed został pierwszym kierowcą spoza Europy, który został kartingowym mistrzem świata pod egidą CIK[10]. Rok później identyczną liczbę punktów uzyskali Peter Koene i Ayrton Senna, jednak CIK przyznał tytuł Holendrowi[11]. W 1981 roku zwiększono pojemność silnika topowej kategorii do 135 cm³, określając ją jako Formuła K. Z uwagi na niewielkie zainteresowanie producentów oraz wykorzystywanie tych silników w nielicznych zawodach, CIK zadecydował o powrocie do jednostek 100 cm³ od 1990 roku[12]. W sezonie 1983 Patrick Dias używał innowacyjnych opon radialnych Michelin, jednak trzeci tytuł z rzędu zdobył wówczas Mike Wilson[13].
W 1986 roku CIK wprowadził obowiązkowe sekcje boczne w gokartach. Mistrzostwa, które odbywały się wówczas w Jacksonville, zakończyły się fiaskiem, kiedy to większość europejskich kierowców uznała tor za niebezpieczny i odmówiła udziału. Zawodnicy zostali ukarani sześciomiesięczną dyskwalifikacją, a mistrzostwo zdobył Augusto Ribas[14]. W sezonie 1989 Mike Wilson ustanowił rekord sześciu tytułów mistrza świata[15]. W sezonie 1994 mistrzostwa po raz pierwszy zorganizowano w Ameryce Południowej – w Córdobie[16]. W latach 2001–2002 mistrzostwa odbywały się na pięciu obiektach[17]. W sezonie 2007 wprowadzono silniki KF o pojemności 125 cm³[18].
Mistrzowie
Kursywą oznaczono edycje nieorganizowane przez CIK.
Sezon | Kierowca | Gokart | Silnik | Klasa |
---|---|---|---|---|
1959 | Jim Yamane | Yamane | McCulloch | 200 cm³ |
1960 | Robert Allen | X-Terminator | McCulloch | |
1961 | Giulio Pernigotti | Italkart | McCulloch | |
1964 | Guido Sala | Tecno | Parilla | 100 cm³ |
1965 | Guido Sala | Tecno | BM | |
1966 | Susanna Raganelli | Tecno | Parilla | |
1967 | Edgardo Rossi | Birel | Parilla | |
1968 | Tomas Nilsson | Robardie | BM | |
1969 | François Goldstein | Robardie | Parilla | |
1970 | François Goldstein | Robardie | Parilla | |
1971 | François Goldstein | Taifun | Parilla | |
1972 | François Goldstein | Taifun | Parilla | |
1973 | Terry Fullerton | Birel | Komet | |
1974 | Riccardo Patrese | Birel | Komet | |
1975 | François Goldstein | BM | BM | |
1976 | Felice Rovelli | BM | BM | |
1977 | Felice Rovelli | BM | BM | |
1978 | Lake Speed | Birel | Parilla | |
1979 | Peter Koene | Dap | Dap | |
1980 | Peter de Bruijn | Swiss Hutless | Parilla | |
1981 | Mike Wilson | Birel | Komet | 135 cm³ |
1982 | Mike Wilson | Birel | Komet | |
1983 | Mike Wilson | Birel | Komet | |
1984 | Jörn Haase | Kali | Komet | |
1985 | Mike Wilson | Birel | Komet | |
1986 | Augusto Ribas | Birel | Komet | |
1987 | Giampiero Simoni | PCR | PCR | |
1988 | Mike Wilson | CRG | Komet | |
1989 | Mike Wilson | CRG | Komet | |
1990 | Jan Magnussen | CRG | Rotax | 100 cm³ |
1991 | Jarno Trulli | Allkart | Parilla | |
1992 | Danilo Rossi | CRG | Rotax | |
1993 | Nicola Gianniberti | Haase | Rotax | |
1994 | Alessandro Manetti | CRG | Rotax | |
1995 | Massimiliano Orsini | Swiss Hutless | Italsistem | |
1996 | Johnny Mislijevic | Tony Kart | Vortex | |
1997 | Danilo Rossi | CRG | CRG | |
1998 | Davide Forè | Tony Kart | Vortex | |
1999 | Danilo Rossi | CRG | CRG | |
2000 | Davide Forè | Tony Kart | Vortex | |
2001 | Vitantonio Liuzzi | CRG | Maxter | |
2002 | Giedo van der Garde | CRG | Maxter | |
2003 | Wade Cunningham | CRG | Maxter | |
2004 | Davide Forè | Tony Kart | Vortex | |
2005 | Oliver Oakes | Gillard | Parilla | |
2006 | Davide Forè | Tony Kart | Vortex | |
2007 | Marco Ardigò | Tony Kart | Vortex | 125 cm³ |
2008 | Marco Ardigò | Tony Kart | Vortex | |
2009 | Arnaud Kozlinski | CRG | Maxter | |
2010 | Nyck de Vries | Zanardi | Parilla | |
2011 | Nyck de Vries | Zanardi | Parilla | |
2012 | Flavio Camponeschi | Tony Kart | Vortex | |
2013 | Tom Joyner | Zanardi | IAME | |
2014 | Lando Norris | FA Kart | Vortex | |
2015 | Karol Basz | Kosmic | Vortex | |
2016 | Pedro Hiltbrand | CRG | Parilla | |
2017 | Danny Keirle | Zanardi | Parilla | |
2018 | Lorenzo Travisanutto | Kart Republic | Parilla | |
2019 | Lorenzo Travisanutto | Kart Republic | Parilla |
Przypisy
- ↑ 1956 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1959 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1960 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1961 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1962 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1964 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1966 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1968 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1970 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1978 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1979 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1981 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1983 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1986 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1989 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 1994 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 2002 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ 2007 [online], FIA Karting Championship [dostęp 2020-08-31] .