Kościół św. Andrzeja Boboli w Kosobudach

Kościół św. Andrzeja Boboli
kościół parafialny
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Kosobudy

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Diecezja

zamojsko-lubaczowska

Wezwanie

św. Andrzeja Boboli

Wspomnienie liturgiczne

16 maja

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1842

Data zakończenia budowy

1848

Data zamknięcia

1915

Aktualne przeznaczenie

czynny kościół

Data reaktywacji

1918

Poprzednie wyznanie

prawosławie

Fundator

Ordynacja Zamojska

Dane świątyni
Ołtarz
• liczba ołtarzy


2

Liczba naw

1

Dzwonnica
• typ dzwonnicy


wolno stojąca

Położenie na mapie gminy Zwierzyniec
Mapa konturowa gminy Zwierzyniec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli”
Ziemia50°37′56,2″N 23°05′15,7″E/50,632278 23,087694

Kościół św. Andrzeja Boboli – rzymskokatolicki kościół w Kosobudach, pierwotnie cerkiew unicka, a po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej prawosławna.

Historia

W Kosobudach istniała parafia unicka, którą w 1874, w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, przymusowo przemianowano na placówkę prawosławną. Użytkowana przez nią świątynia została wzniesiona w latach 1842–1848 z fundacji Ordynacji Zamojskiej. W 1870 została odremontowana[1].

Świątynia kosobudzka została przekazana katolikom jeszcze przed odzyskaniem niepodległości przez Polskę. Władze okupacyjne austro-węgierskie uznały za zasadne oddanie obiektu katolikom, którzy byli w miejscowości w zdecydowanej większości (prawosławnych pozostało po bieżeństwie jedynie 10%)[2]. Rekoncyliacja budynku miała miejsce 28 lipca 1918[1]. W kolejnych latach odsetek prawosławnych w Kosobudach wzrósł do 20%, co jednak nie wpłynęło na kwestię własności świątyni; w 1923 prawosławni bezskutecznie ubiegali się o jej odzyskanie[3]. 26 lutego 1919 biskup lubelski Marian Leon Fulman erygował w Kosobudach parafię łacińską[1]. Kierujący nią proboszcz prowadził szeroko zakrojoną działalność misyjną[4]

Szczególną czcią w okresie międzywojennym był w kościele otaczany obraz Matki Bożej Kosobudzkiej. Wizerunek ten uległ zniszczeniu w czasie pożaru kościoła podczas II wojny światowej (25 lipca 1944 budowla spłonęła od pocisku armatniego). 6 czerwca 1943 okupanci niemieccy wywieźli do obozu koncentracyjnego na Majdanku 120 mężczyzn wyciągniętych z kościoła[1].

W latach 1944–1948 kościół w Kosobudach został odbudowany. Po zakończeniu prac ponownie poświęcił go 16 maja 1948 biskup lubelski Stefan Wyszyński. Przez kolejne dziewięć lat trwał remont dachu[1].

Architektura

Kościół w Kosobudach jest budowlą murowaną, jednonawową. Pierwotnie był to obiekt dwuwieżowy, jednak w czasie odbudowy w latach 40. XX wieku zostały one ostatecznie usunięte. Zmieniono wówczas także formę wejścia, dachu i chóru, dobudowano natomiast zakrystię. W kościelnej nawie znajduje się sklepienie płaskie, natomiast w pomieszczeniu ołtarzowym zastosowano sklepienie kolebkowe[1]. Ołtarz główny kościoła powstał w 1945. Znajdują się w nim wizerunek patrona kościoła oraz kopia obrazu Matki Bożej Kosobudzkiej[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Kosobudy parafia pw. Świętego Andrzeja Boboli.
  2. ↑ K. Grzesiak: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 121–122. ISBN 978-83-7548-003-0.
  3. ↑ K. Grzesiak: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 94, 213. ISBN 978-83-7548-003-0.
  4. ↑ K. Grzesiak: Diecezja lubelska wobec prawosławia w latach 1918–1939. Wydawnictwo Archidiecezjalne GAUDIUM, 2010, s. 191. ISBN 978-83-7548-003-0.
  • p
  • d
  • e
Cerkwie w Zamościu i powiecie zamojskim