Kominek w Skale z Krzyżem
Plan jaskini | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie | |||
Właściciel | |||
Długość | 7 m | ||
Deniwelacja | 5 | ||
Wysokość otworów | 360 m n.p.m. | ||
Ekspozycja otworów | ku południowemu wschodowi | ||
Kod | K.Pc-01.07 | ||
Położenie na mapie gminy Ciężkowice | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego | |||
49°47′05″N 20°58′43″E/49,784722 20,978611 | |||
| |||
Strona internetowa |
Kominek w Skale z Krzyżem – komin w Skale z Krzyżem w rezerwacie przyrody Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach, w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Pogórzu Ciężkowickim będącym częścią Pogórza Środkowobeskidzkiego[2].
Jest to szczelinowaty kominek. Jego dolny otwór znajduje się u południowo-wschodniej podstawy Skałki z Krzyżem. Są w nim dwa progi o wysokości 1,5 m i 1 m. W górnej części kominka jest kulista salka o średnicy 1,5 m. Na północny zachód odchodzi od niej szczelina, dla ludzi możliwa do przejścia na długości 1,5 m, dalej dla ludzi zbyt ciasna. W kierunku południowo-wschodnim z salki odchodzi jednometrowej długości korytarzyk, którym można się wydostać na podest z 3,5 metrowym progiem, którym można wydostać się na szczyt skały (podest ubezpieczony jest metalowym prętem)[1].
Kominek powstał w piaskowcu ciężkowickim na tektonicznej szczelinie powiększonej w wyniku wietrzenia mrozowego. Jego dno tworzy lita skała z okruchami skalnymi. Kominek jest w całości widny[1].
Po raz pierwszy obiekt był wzmiankowany przez W. Krygowskiego w 1977 roku[3]. Kominek często jest używany jako droga wyjściowa na szczyt skały. Zmierzony został przez T. Mleczka i R. Dadela ze Speleoklubu Dębickiego. Jego plan opracował T. Mleczek[1].
Przypisy
- ↑ a b c d TomaszT. Mleczek TomaszT., Kominek w Skale z Krzyżem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-04-25] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ W. Krygowski, Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część zachodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), Warszawa: 1977, s. 240