Konstytucja Meiji
Konstytucja Meiji (jap. 大日本帝国憲法 Dai-Nippon Teikoku Kenpō; Konstytucja Cesarstwa Wielkiej Japonii) – konstytucja Japonii, proklamowana 11 lutego 1889 roku, weszła w życie 29 listopada 1890 roku.
Opis
Konstytucja zapewniała cesarzowi zwierzchnią rolę nad innymi organami:
- zatwierdzanie ustaw uchwalanych przez parlament złożony z Izby Arystokracji (Kizoku-in, tłum. także jako Izba Parów) i Izby Reprezentantów (Shūgi-in)[1];
- mianowanie i odwoływanie wyższych urzędników cywilnych i wojskowych, naczelnego dowództwa sił zbrojnych;
- wypowiadanie wojny i zawieranie pokoju;
- nadawanie odznaczeń i tytułów;
- stosowanie prawa łaski.
Na równi z konstytucją traktowana była ustawa Kōshitsu Tenpan („Ustawa o Dworze Cesarskim”) regulująca m.in. następstwo tronu, członkostwo w rodzinie cesarskiej i inne sprawy związane z Dworem Cesarskim. W rozdziale I art. 3. stwierdzała, iż: „Cesarz jest święty i nienaruszalny”[2].
Po klęsce Japonii w II wojnie światowej konstytucja Meiji została zastąpiona przez konstytucję przyjętą w 1946 roku (日本国憲法 Nihon-koku Kenpō lub Nippon-koku Kenpō, Konstytucja Państwa Japonii), zwaną także konstytucją Shōwa.
Galeria
- Pierwszy budynek parlamentu 1890-1891 (spłonął po 2 miesiącach od wybudowania)
- Hirobumi Itō, Komentarze do konstytucji cesarstwa (1906)
- Drugi budynek parlamentu 1891-1925
- Chikanobu Toyohara (1838-1912), Proklamacja konstytucji, 1889
- Tokurō Katada (1889-1934,)Para cesarska udaje się na paradę wojskową z okazji ogłoszenia konstytucji, 11 lutego 1889 r.
- Chikanobu Toyohara, Przejazd orszaku cesarskiego przez miasto po ceremonii proklamowania konstytucji
Zobacz też
- Restauracja Meiji
- Historia Japonii
- Meiji (okres)
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Konstytucja Japonii z 1889 (ang.)
- VIAF: 259425593
- NDL: 00940531
- Britannica: topic/Meiji-Constitution
- Universalis: charte-constitutionnelle-de-meiji