Kopidodon
Kopidodon | |||
Wittich, 1898 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Podkrólestwo | |||
Nadtyp | |||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Infratyp | żuchwowce | ||
Nadgromada | czworonogi | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Rząd | Cimolesta | ||
Rodzina | Paroxyclaenidae | ||
Rodzaj | Kopidodon | ||
|
Kopidodon – rodzaj wymarłego ssaka. Żył we wczesnym eocenie.
Opis
Przypominał wiewiórkę. Był największym zamieszkującym drzewa ssakiem eoceńskiej Europy, mierzył bowiem 115 cm, z czego większość stanowił ogon. Posiadały one przerażające kły, używane prawdopodobnie do obrony. Ich trzonowce były przystosowane do żucia pokarmu roślinnego, a nie mięsa. Łapy i pazury pozwalały na zręczne wspinanie się po drzewach, jak to czynią dzisiejsze wiewiórki. Podobnie jak one miał też długi ogon pozwalający mu utrzymać równowagę.
Szczątki odnalezione zostały w kopalni Messel, przy czym zachowały się ślady futra.