Kowadełko
Informacje w projektach siostrzanych |
Multimedia w Wikimedia Commons |
Definicje słownikowe w Wikisłowniku |
Kowadełko (łac. incus) – jedna z trzech kosteczek słuchowych u ssaków. Położona jest w jamie bębenkowej. Przekazuje drgania dźwiękowe z ucha zewnętrznego do ucha wewnętrznego[1].
Znajduje się w uchu środkowym. Swoją powierzchnią stawową łączy się z główką młoteczka (łac. caput mallei) a odnogą długą (łac. crus longum) jest ruchomo połączona z głową strzemiączka[1]. Ewolucyjnie wywodzi się z kości kwadratowej gadów, która pierwotnie pochodzi z kości osłaniających pierwszą szparę skrzelową ryb (tryskawkę).
Jego odkrywcą (podobnie jak młoteczka) jest Alessandro Achillini[potrzebny przypis].
Przypisy
- p
- d
- e
Anatomia człowieka: ucho
ucho zewnętrzne | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ucho środkowe |
| ||||||||
ucho wewnętrzne |
| ||||||||
(układ słuchowy) |
|
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Encyklopedie internetowe (klasa bytu anatomicznego):
- Britannica: science/incus
- SNL: ambolten