Krzewik źródliskowy
Łodyga 2 rzędu (pionowa) z odgałęzieniami (łodygami 3 rzędu) | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | mchy | ||
Klasa | prątniki | ||
Rząd | rokietowce | ||
Rodzina | miecherowate | ||
Rodzaj | krzewik | ||
Gatunek | krzewik źródliskowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Thamnobryum alopecurum (Hedw.) Gang. | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Krzewik źródliskowy (Thamnobryum alopecurum (Hedw.) Gang.) – gatunek mchu należący do rodziny miecherowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek eurazjatycki. Centrum występowania w Europie zachodniej i środkowej oraz w obszarze śródziemnomorskim. W Polsce zasięg bicentryczny - występuje na północy kraju (Pomorze Zachodnie i Wschodnie - tu większość stanowisk pochodzi sprzed II wojny światowej) oraz w Sudetach i Karpatach, schodząc na pobliskie wyżyny (najczęstszy na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. W Polsce środkowej sporadycznie stwierdzany w okolicach Warszawy[4].
Morfologia
Okazały mech o pokroju drzewkowatym. Rośnie w luźnych darniach, zwykle przyczepionych do skał nad brzegami potoków. Łodyga główna podziemna (w kształcie kłącza), przytwierdzona do podłoża brunatnymi, gładkimi chwytnikami, okryta odlegle trójkątnolancetowatymi cienkimi liśćmi o mocno wydłużonych komórkach. Ich żebro dochodzi prawie do szczytu. Łodygi 2 rzędu (pionowe) w dole pojedyncze, nierozgałęzione, okryte łuskowatymi liśćmi. W górze krzaczasto rozgałęzione, okryte normalnymi liśćmi. W łodydze głównej i w łodygach 2 rzędu występuje wiązka środkowa (brak jej w łodygach 3 rzędu). Liście łodyg 2 i 3 rzędu sztywne, wklęsłe, jajowato-lancetowate, z komórkami wydłużonoprostokątnymi. Żebro kończy się przed szczytem liścia[3].
Ekologia
Mech rośnie na skałach, z reguły pokrytych cienką warstwą gleby (czasami też na korze drzew lub korzeniach). Preferuje skały wapienne, ale występuje też na bezwapiennych. Typowe siedliska to miejsca zacienione, wilgotne - głazy w lasach, strome ściany skalne, zagłębienia i szczeliny. Często na mokrych głazach w potokach[4].
Ochrona
Roślina objęta częściową ochroną gatunkową w Polsce.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ a b Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. II. Warszawa: PWN, 1961, s. 72-73.
- ↑ a b Ryszard Ochyra, Piotr Szmajda: Atlas rozmieszczenia geograficznego mchów w Polsce. T. 9. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera Polskiej Akademii Nauk, 1994, s. 27-35. ISBN 83-232-0393-8.
- BioLib: 91187
- EoL: 855843
- EUNIS: 198351
- Flora of North America: 200001919
- GBIF: 2678712
- identyfikator iNaturalist: 346025
- NCBI: 67444
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): tro-35105335
- identyfikator Tropicos: 35105335