Ludomir Cieśliński
porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | 1878 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 grudnia 1914 |
Przebieg służby | |
Lata służby | od 1914 |
Siły zbrojne | |
Formacja | Legiony Polskie |
Jednostki | 2 pułk piechoty Legionów |
Stanowiska | dowódca kompanii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ludomir Cieśliński (ur. 1878, zm. 13 grudnia 1914) – działacz socjalistyczny i niepodległościowy, żołnierz 2 pułku piechoty Legionów.
Życiorys
Ludomir Cieśliński studiował chemię na Politechnice Drezdeńskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera chemika. Pracował w kopalni w Bolesławiu, a następnie w walcowni blachy cynkowej Emma w Sosnowcu, gdzie również należał do „Sokoła”. Przed wybuchem wojny sprawował funkcję naczelnika „Sokoła” w Sosnowcu.
Po wybuchu wojny na czele swojej drużyny 7 Polowej Drużyny zorganizowanej w Sierszy udał się do Krakowa. Został przydzielony do 2 pułku piechoty, gdzie 28 września mianowany na porucznika objął dowództwo 8 kompanii. Razem z 2 pułkiem 30 września wyruszył na front karpacki. Porucznik Ludomir Cieśliński zginął 13 grudnia 1914 roku w czasie nocnej wyprawy II i III baonu dowodzonej przez pułkownika Zielińśkiego na wzgórza Fenyres i Vizkoz na południe od Uppony[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari pośmiertnie[2]
- Krzyż Niepodległości pośmiertnie
Przypisy
- ↑ A. Krasicki, Dziennik z kampanii rosyjskiej..., str. 145.
- ↑ Sitko 1928 ↓, s. 146.
Bibliografia
- Wiktor Krzysztof Cygan, Słownik biograficzny oficerów Legionów Polskich. Gryf, Warszawa 1992, Tom I.
- Józef Sitko: Zarys historii wojennej 2-go Pułku Piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Panteon Polski, nr 3 rok 1924
- Wiadomości Polskie 1915, nr 12 i 13 str.6-7