Luisa Görlich (2023) |
Data urodzenia | 21 grudnia 1998 |
Debiut w PŚ | 31 stycznia 2016 w Oberstdorfie (28. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 31 stycznia 2016 w Oberstdorfie (28. miejsce) |
Dorobek medalowy |
|
Inne nagrody |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Luisa Görlich (ur. 21 grudnia 1998) – niemiecka skoczkini narciarska. Drużynowa złota medalistka Mistrzostw Świata 2023. Medalistka mistrzostw świata juniorów, zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy i mistrzostw kraju. Zwyciężczyni Pucharu Kontynentalnego 2021/2022.
Przebieg kariery
W Pucharze Kontynentalnym debiutowała w sierpniu 2011, zajmując miejsca w piątej i szóstej dziesiątce. Pierwsze punkty zdobyła w marcu 2013 w Oberwiesenthal po zajęciu 29. pozycji[1]. Na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 została brązową medalistką w konkursie indywidydualnym[2].
W sierpniu 2015 po raz pierwszy wystąpiła w Letnim Grand Prix, zajmując 25. pozycję w Courchevel. 31 stycznia 2016 w Oberstdorfie zadebiutowała w Pucharze Świata, równocześnie zdobywając pierwsze punkty dzięki zajęciu 28. miejsca[3].
Zdobyła złoty medal w konkursie drużynowym kobiet na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2017. Indywidualnie zajęła 7. pozycję. W sezonie 2016/2017 Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowana została na 13. miejscu w Pjongczangu. W Pucharze Kontynentalnym 2016/2017 dwukrotnie zajęła 2. pozycję w zawodach w Notodden[4] i na 2. miejscu zakończyła cały cykl[5].
Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zdobyła srebrny medal w konkursie drużyn mieszanych. Była też 10. indywidualnie i 4. w drużynie kobiecej. W Pucharze Świata 2017/2018 punkty zdobyła pięć razy, a najwyżej sklasyfikowana była na 20. miejscu, w zawodach w Sapporo[6]. Podczas zawodów FIS Cup w Falun w marcu 2018 doznała kontuzji lewego kolana, w wyniku czego w sezonie 2018/2019 nie występowała w zawodach międzynarodowych[6][7].
Do startów powróciła w lipcu 2019, a w sezonie zimowym 2019/2020 regularnie występowała w Pucharze Świata. Najczęściej w zawodach tego cyklu zajmowała miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowana była 11 stycznia 2020, na 10. pozycji w zawodach w Sapporo[8]. Puchar Świata 2019/2020 zakończyła na 20. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 165 punktami[9].
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata również najczęściej zajmowała miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowana była na 15. pozycji, w marcowych zawodach w Niżnym Tagile[10]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazła się na 26. miejscu z 79 punktami[9]. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie była 19. na skoczni dużej, a w drużynie kobiecej zajęła 5. lokatę[10].
W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej kończyła zawody w trzeciej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowana była na 16. pozycji, którą zajęła dwukrotnie, w marcu 2022 w Lillehammer i Oberhofie. W Pucharze Kontynentalnym 2021/2022 czterokrotnie zajmowała 2. miejsce[11]. Z 457 punktami zwyciężyła w klasyfikacji generalnej tego cyklu[5].
W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata zdobyła punkty we wszystkich występach, najczęściej zajmując miejsca w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowana została na 8. pozycji, 31 grudnia 2022 w Ljubnie[12]. Cykl ukończyła na 24. miejscu w klasyfikacji generalnej z 231 punktami[9]. Wystartowała na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie zajęła 15. lokatę na skoczni normalnej, natomiast w drużynowym konkursie kobiet zdobyła wraz z Anną Rupprecht, Seliną Freitag i Kathariną Althaus złoty medal[12].
Na Igrzyskach Europejskich 2023 zajęła 22. miejsce na skoczni normalnej i 27. na dużej. W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata najczęściej zajmowała lokaty w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowana była 30 grudnia 2023 w konkursie Turnieju Dwóch Nocy w Garmisch-Partenkirchen, w którym zajęła 10. pozycję[13]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazła się na 24. pozycji z 213 punktami[9]. 21 marca 2024 w wyniku upadku na treningu przed kończącymi sezon zawodami w Planicy zerwała więzadło krzyżowe przednie w prawym kolanie[7].
Stawała na podium mistrzostw Niemiec. Indywidualnie zdobyła srebrny medal w 2022[14]. W zawodach drużynowych kobiet, w których reprezentowała Turyngię, zdobyła złoto w 2020[15] i 2021[16] oraz srebro w 2022[17].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
5. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż.[a] | 85,0 m | 94,5 m | 873,1 pkt (206,1 pkt) | 86,2 pkt | Austria |
19. | 3 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | ind. | 106,0 m | 112,0 m | 202,6 pkt | 94,0 pkt | Maren Lundby |
15. | 23 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | ind. | 91,5 m | 90,5 m | 215,4 pkt | 33,7 pkt | Katharina Althaus |
1. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | druż.[b] | 87,5 m | 92,5 m | 843,8 pkt (187,6 pkt) | – |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
7. | 1 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | ind. | 81,5 m | 88,0 m | 208,3 pkt | 31,5 pkt | Manuela Malsiner |
1. | 3 lutego | 2017 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | druż.[c] | 75,0 m | 82,0 m | 772,1 pkt (168,7 pkt) | – |
10. | 2 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | ind. | 88,0 m | 89,0 m | 206,9 pkt | 55,7 pkt | Nika Križnar |
4. | 3 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż.[d] | 92,0 m | 90,5 m | 562,9 pkt (182,3 pkt) | 170,2 pkt | Słowenia |
2. | 4 lutego | 2018 | Kandersteg | Nordic Arena | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[e] | 94,5 m | 95,0 m | 855,0 pkt (205,3 pkt) | 14,3 pkt | Norwegia |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Korona Alp
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 16 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 90,0 m | 90,5 m | 225,0 pkt | 2. | 4,0 pkt | Joséphine Pagnier |
2. | 17 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 93,0 m | 91,0 m | 235,0 pkt | 2. | 10,5 pkt | Joséphine Pagnier |
3. | 17 grudnia | 2021 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 92,5 m | 89,5 m | 241,5 pkt | 2. | 23,4 pkt | Sophie Sorschag |
4. | 18 grudnia | 2021 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 91,0 m | 95,0 m | 248,2 pkt | 2. | 14,9 pkt | Sophie Sorschag |
5. | 18 marca | 2022 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-104 | 98,5 m | 94,0 m | 235,5 pkt | 2. | 40,0 pkt | Katharina Althaus |
6. | 19 marca | 2022 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-104 | 101,0 m | 94,5 m | 248,8 pkt | 2. | 36,6 pkt | Katharina Althaus |
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 15 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 90,0 m | 93,0 m | 232,0 pkt |
2. | 17 marca | 2018 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | 91,0 m | 94,5 m | 228,8 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 11 lipca | 2015 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 90,5 m | 91,0 m | 222,0 pkt | 2. | 3,0 pkt | Jacqueline Seifriedsberger |
2. | 12 lipca | 2015 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 86,0 m | 86,0 m | 203,5 pkt | 3.[g] | 31,0 pkt | Jacqueline Seifriedsberger |
3. | 15 grudnia | 2016 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 90,0 m | 93,0 m | 232,0 pkt | 1. | – |
4. | 1 lipca | 2017 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 92,5 m | 89,5 m | 227,5 pkt | 2. | 12,5 pkt | Nika Križnar |
5. | 25 lutego | 2018 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 91,5 m | 80,5 m | 202,5 pkt | 3. | 43,0 pkt | Nika Križnar |
6. | 17 marca | 2018 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | 91,0 m | 94,5 m | 228,8 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Uwagi
- ↑ Skład zespołu: Katharina Althaus, Luisa Görlich, Anna Rupprecht i Juliane Seyfarth.
- ↑ Skład zespołu: Katharina Althaus, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht.
- ↑ Skład zespołu: Gianina Ernst, Luisa Görlich, Pauline Heßler i Agnes Reisch.
- ↑ Skład zespołu: Gianina Ernst, Selina Freitag, Luisa Görlich i Arantxa Lancho.
- ↑ Skład zespołu: Gianina Ernst, Luisa Görlich, Justin Lisso i Constantin Schmid.
- ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
- ↑ Ex aequo z Emą Klinec
Przypisy
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-28]. (ang.).
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
- ↑ a b c Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-13].
- ↑ a b GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ a b Dominik Formela: Luisa Goerlich przeszła operację kolana. skijumping.pl, 2024-03-22. [dostęp 2024-05-04].
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e f GOERLICH Luisa - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ a b GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-24]. (ang.).
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
- ↑ a b GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-27]. (ang.).
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-04]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Freitag i Wellinger ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2022-10-22. [dostęp 2023-05-27].
- ↑ Dominik Formela: Althaus mistrzynią Niemiec, Freitag najlepszą juniorką. skijumping.pl, 2020-10-23. [dostęp 2021-04-24].
- ↑ Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-04-13].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Drużynowe zwycięstwo Bawarii. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2023-05-27].
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
- ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-04-13].
- ↑ GOERLICH Luisa - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-13]. (ang.).
Bibliografia
- GOERLICH Luisa - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).
- Adam Kwieciński: GOERLICH Luisa. [dostęp 2021-04-17].
Złoty medal | |
---|
Srebrny medal | |
---|
Brązowy medal | |
---|
Zwyciężczynie edycji zimowych | |
---|
Zwyciężczynie edycji letnich | |
---|