|
Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1936 İzmir |
Pozycja | napastnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1954–1955 | İzmirspor | 18 | (17) | 1955–1961 | Galatasaray SK | 105 | (103) | 1961–1962 | US Palermo | 12 | (3) | 1962–1969 | Galatasaray SK | 298 | (285) | | W sumie: | 433 | (408) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1955–1968 | Turcja | 36 | (19) | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Metin Oktay (ur. 2 lutego 1936 w İzmir, zm. 13 września 1991 w Stambule) – turecki piłkarz, jeden z najlepszych strzelców w historii reprezentacji Turcji.
Oktay swą przygodę z futbolem rozpoczął w 1952 roku w amatorskim klubie Damlacik, rok później z kolei przeniósł się do innego amatorskiego zespołu - Yün Mensucat. To właśnie grając w tej drużynie, zadebiutował w młodzieżowej reprezentacji Turcji, z którą wywalczył 4. miejsce na Mistrzostwach Świata w Niemczech. Po sezonie podpisał umowę z İzmirspor, w barwach którego zdobył 17 bramek w sezonie, będąc tym samym najskuteczniejszym snajperem w całej lidze. W 1955 r., Gündüz Kılıç, trener, jak również były piłkarz Galatasaray SK sprowadził go do siebie. Oktay miał wówczas jedynie 19 lat, a już podpisał 5-letni kontrakt oraz otrzymał samochód marki Chevrolet. Pomimo swojego młodego wieku, turecki napastnik był jednym ze skuteczniejszych strzelców w lidze, z 19 golami na koncie, natomiast Galatasaray SK świętowało mistrzowski tytuł. Oktay kolejno przez cztery sezony był najskuteczniejszym strzelcem w rozgrywkach.
W 1960 turecki napastnik miał rozwiązać umowę z Galatasaray SK i również z tego powodu rozwiódł się ze swoją żoną, Oyą Sari, która chciała by mąż dołączył do byłego klubu – İzmirspor. W grudniu tego samego roku zdobył 4 gole w wygranym 5:0 meczu z odwiecznym rywalem Fenerbahçe SK. Wówczas bardzo szybko stał się wielkim ulubieńcem kibiców. Na jego cześć powstało wiele utworów. Niedługo później, jako pierwszy w historii turecki piłkarz był bohaterem filmu, w którym zagrał samego siebie.
Metin Oktay przywdziewał trykoty Galatasaray SK aż do 1969 r., z wyjątkiem krótkiego okresu w latach 1961–1962, kiedy zaliczył epizod we włoskim US Palermo. W sumie, aż sześciokrotnie zdobywał koronę króla strzelców ligi tureckiej w barwach klubu ze Stambułu. Ustanowił także rekord 217 bramek. Jego rekord pobity został dopiero w 1988 r. przez Tanju Çolaka, który zdobył jednego gola więcej. Taçsız Kral nazwał Oktaya ”Królem bez korony”, z racji tego, iż szczególnie groźny był w meczach derbowych. W 1959 roku Oktay popisał się piekielnie mocnym uderzeniem przeciwko odwiecznemu rywalowi, po którym piłka rozerwała siatkę. Ten gol był jednym z 18 trafień przeciwko Fenerbahçe SK. Innym wielkim rywalem Galatasaray SK był Beşiktaş JK, któremu w sumie Oktay zaaplikował 13 goli. Po zakończeniu kariery piłkarskiej, w sezonie 1969/1970 Turek pracował jako asystent trenera w Galatasaray SK. Kilka lat później samodzielnie prowadził Bursaspor, natomiast począwszy od 1984, przez dwa lata pełnił funkcję członka zarządu w tym klubie.
W kadrze narodowej rozegrał 36 spotkań i zdobył 19 bramek, przełamując zarazem rekord. ”Król” przygodę z futbolem zakończył w 1969 roku. W 1991 zginął w wypadku samochodowym.
Każdego roku, 13 września, kibice jak i piłkarze Galatasaray SK składają hołd ”Niekoronowanemu Królowi” obok jego grobu na cmentarzu Kozlu Topkapı w Stambule. Galatasaray SK nazwało jeden ze swoich ośrodków treningowych imieniem Metina Oktaya.
- Nikolof (1905–06)
- Serdaroğlu (1907)
- Armitage (1908–11)
- Serdaroğlu (1911–14)
- Sadi Bey (1915)
- Sami Yen (1916–17)
- Şahin (1919–21)
- Giray (1922–23)
- Kabalski (1923–24)
- Hunter (1924–28)
- Limbeck (1930–31)
- Pagnam (1931–32)
- Puddefoot (1933–36)
- Baar (1937)
- Szabó (1938)
- Tandler (1938–39)
- Hayman (1939)
- Zaharczuk (1939–40)
- Begget (1940–45)
- Dimitriyadis (1945–46)
- Swenk (1947)
- Molloy (1947–49)
- Lochhead (1950–52)
- Kılıç (1952–53)
- Székely (1953–54)
- Kılıç (1954–57)
- Dick (1957–58)
- Remondini (1959–61)
- Kılıç (1961–63)
- Özarı (1963–64)
- Kılıç (1964–67)
- Aykaç (1967–68)
- Kaloperović (1968–70)
- Oktay (1970)
- Özarı (1970–71)
- Birch (1971–74)
- Mansell (1974–75)
- Howe (1975–76)
- Allison (1976–77)
- Demircan (1977–78)
- Özarı (1978–79)
- Şeren (1979–80)
- Birch (1980–82)
- Sümer (1982–83)
- Ivić (1983–84)
- Derwall (1984–87)
- Denizli (1987–89)
- Held (1989–90)
- Denizli (1990–92)
- Feldkamp (1992–93)
- Hollmann (1993–94)
- Saftig (1994–95)
- Erkasap (1995)
- Souness (1995–96)
- Terim (1996–2000)
- Lucescu (2000–02)
- Terim (2002–04)
- Hagi (2004–05)
- Gerets (2005–07)
- Feldkamp (2007–08)
- Güler (2008)
- Skibbe (2008–09)
- Korkmaz (2009)
- Rijkaard (2009–10)
- Hagi (2010–11)
- Ünder (2011)
- Terim (2011–13)
- Mancini (2013–14)
- Prandelli (2014)
- Taffarel (2014)
- Hamzaoğlu (2014–15)
- Taffarel (2015)
- Denizli (2015–16)
- Atik (2016)
- Olde Riekerink (2016)
- Tudor (2017)
- Terim (2017–21)
- Torrent (2022)
- Buruk (od 2022)
|
- Tucaltan (1963–66)
- Kiraz (1966–68)
- Tucaltan (1968–70)
- Kaloperović (1970–72)
- Oktay (1972–73)
- Bora (1973–74)
- Ertan (1974)
- Gegić (1974–75)
- Ertan (1975)
- Bora (1976)
- Omeragić (1976–78)
- Bora (1978)
- Tucaltan (1979)
- Niş (1979)
- Tucaltan (1980)
- Demircan (1980–81)
- Onay (1981–82)
- Omeragić (1982–84)
- Bora (1984)
- Milić (1985)
- Szarvas (1985)
- Tucaltan (1986)
- Kaleperoviç (1986–87)
- Oral & Bür (1986)
- Özden & Endersert (1987)
- Omeragić (1987)
- Güzelırmak (1987–88)
- Özyazıcı (1988)
- Gökdel (1988–89)
- Vural (1989–90)
- Nunweiller (1990–91)
- Milić (1991)
- Vural (1991–93)
- Piontek (1993)
- Güzelırmak (1993–94)
- Bijedić (1994–96)
- Bür (1996)
- Milne (1996–97)
- Kara (1997–98)
- Ertekin (1998)
- Bijedić (1998)
- Akcan (1998–99)
- Özberk (1999)
- Batmaz (1999–00)
- Vural (2000)
- Berger (2000)
- Bijedić (2000–02)
- Arıca (2002–03)
- Hagi (2003)
- Kayıhan (2003–04)
- Bijedić (2004)
- Kalpar (2004–05)
- Gündüz (2005)
- Çetiner (2005–07)
- İpekoğlu (2006–07)
- Korkmaz (2007–08)
- Aybaba (2007–08)
- Kurtar (2008–09)
- Sağlam (2009–13)
- Karaman (2013)
- Daum (2013–14)
- Buz (2014)
- Güneş (2014–15)
- Sağlam (2015)
- Hamzaoğlu (2015–17)
- Topçu (2017)
- Örnek (2017)
- Le Guen (2017–18)
- Er (2018)
- Aybaba (2018-19)
- Bakkal (2019)
- Koşukavak (2019)
- Üzülmez (2019-2020)
- Buz (2020)
- Er (2020-21)
- Tekke (2021)
- Bizati (2021)
- Tuna (2021–22)
- Er (2022)
- Tam (2022)
- Ertekin (od 2022)
|
1959–1970 | - 1959: Oktay (11)
- 1960: Oktay (33)
- 1961: Oktay (36)
- 1962: Elma (21)
- 1963: Oktay (38)
- 1964: Önüt (19)
- 1965: Oktay (17)
- 1966: Adatepe (20)
- 1967: Adatepe (18)
- 1968: Zemzem (19)
- 1969: Oktay (17)
- 1970: Heper (13)
|
---|
1971–1980 | - 1971: Altıparmak (16)
- 1972: Heper (20)
- 1973: Arpacıoğlu (16)
- 1974: Turan (14)
- 1975: Kaner (14)
- 1976: Renklibay/Turan (17)
- 1977: Perekli (18)
- 1978: Turan (17)
- 1979: Umdu (15)
- 1980: Denizli/Yorulmaz (12)
|
---|
1981–1990 | - 1981: Öztürk (15)
- 1982: Yula (16)
- 1983: Yula (19)
- 1984: Hodžić (16)
- 1985: Yiğit (20)
- 1986: Çolak (33)
- 1987: Çolak (25)
- 1988: Çolak (39)
- 1989: Kocaman (29)
- 1990: Uçar (28)
|
---|
1991–2000 | |
---|
2001–2010 | |
---|
2011–2020 | |
---|
od 2021 | |
---|