Metryka Lévy’ego-Prochorowa

Metryka Lévy’ego-Prochorowa – metryka określona na rodzinie miar probabilistycznych w przestrzeni metrycznej. Została wprowadzona w 1956 r. przez sowieckiego matematyka Jurija Prochorowa jako uogólnienie metryki Lévy’ego.

Definicja

Niech ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} będzie przestrzenią metryczną z σ-ciałem zbiorów borelowskich B ( M ) . {\displaystyle {\mathfrak {B}}(M).} Ponadto niech P ( M ) {\displaystyle {\mathcal {P}}(M)} będzie rodziną wszystkich miar probabilistycznych określonych na przestrzeni mierzalnej ( M , B ( M ) ) . {\displaystyle (M,{\mathcal {B}}(M)).}

Dla podzbioru A M {\displaystyle A\subseteq M} zdefiniujmy epsilonowe otoczenie zbioru A {\displaystyle A}

A ε := { p M : q A ,   d ( p , q ) < ε } = p A B ε ( p ) , {\displaystyle A^{\varepsilon }:=\{p\in M:\exists q\in A,\ d(p,q)<\varepsilon \}=\bigcup _{p\in A}B_{\varepsilon }(p),}

gdzie B ε ( p ) {\displaystyle B_{\varepsilon }(p)} jest kulą otwartą wokół p {\displaystyle p} o promieniu ε . {\displaystyle \varepsilon .}

Metryka Lévy’ego-Prochorowa π : P ( M ) 2 [ 0 , + ) {\displaystyle \pi :{\mathcal {P}}(M)^{2}\to [0,+\infty )} to odległość pomiędzy dwoma miarami probabilistycznymi μ {\displaystyle \mu } i ν {\displaystyle \nu } na M , {\displaystyle M,} zdefiniowana jako

π ( μ , ν ) := inf { ε > 0 : A B ( M ) ,   μ ( A ) ν ( A ε ) + ε   oraz   ν ( A ) μ ( A ε ) + ε } . {\displaystyle \pi (\mu ,\nu ):=\inf \left\{\varepsilon >0:\forall A\in {\mathcal {B}}(M),\ \mu (A)\leqslant \nu (A^{\varepsilon })+\varepsilon \ {\text{oraz}}\ \nu (A)\leqslant \mu (A^{\varepsilon })+\varepsilon \right\}.}

Jasne jest, że dla miar probabilistycznych zachodzi π ( μ , ν ) 1. {\displaystyle \pi (\mu ,\nu )\leqslant 1.}

Niektórzy autorzy opuszczają jedną z dwóch nierówności lub wybierają jedynie otwarty lub domknięty zbiór A . {\displaystyle A.} Jedna z nierówności implikuje drugą, a ( A ¯ ) ε = A ε , {\displaystyle ({\bar {A}})^{\varepsilon }=A^{\varepsilon },} ale ograniczenie się jedynie do zbiorów otwartych może zmienić zdefiniowaną metrykę, jeśli M {\displaystyle M} nie jest przestrzenią polską.

Własności

  • Jeśli ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest przestrzenią ośrodkową, zbieżność miar w metryce Lévy’ego-Prochorowa jest równoważna słabej zbieżności miar. Zatem w tym przypadku P ( M ) {\displaystyle {\mathcal {P}}(M)} z topologią słabej zbieżności jest metryzowalna, a metryką tą jest właśnie π . {\displaystyle \pi .}
  • Przestrzeń metryczna ( P ( M ) , π ) {\displaystyle \left({\mathcal {P}}(M),\pi \right)} jest ośrodkowa wtedy i tylko wtedy, gdy ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest ośrodkowa.
  • Jeśli ( P ( M ) , π ) {\displaystyle \left({\mathcal {P}}(M),\pi \right)} jest zupełna to ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest zupełna. Ponadto jeśli wszystkie miary w P ( M ) {\displaystyle {\mathcal {P}}(M)} mają ośrodkowy nośnik, wówczas zachodzi również odwrotna implikacja: jeśli ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest zupełna, to ( P ( M ) , π ) {\displaystyle \left({\mathcal {P}}(M),\pi \right)} jest zupełna. W szczególności jest to sytuacja, gdy ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest ośrodkowa.
  • Jeśli ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest ośrodkowa i zupełna, wówczas podzbiór K P ( M ) {\displaystyle {\mathcal {K}}\subseteq {\mathcal {P}}(M)} jest warunkowo zwarta wtedy i tylko wtedy, gdy jego domknięcie względem π {\displaystyle \pi } jest zwarte względem π . {\displaystyle \pi .}
  • Jeśli ( M , d ) {\displaystyle (M,d)} jest ośrodkowa, to π ( μ , ν ) = inf { α ( X , Y ) : P X = μ , P Y = ν } , {\displaystyle \pi (\mu ,\nu )=\inf\{\alpha (X,Y):P_{X}=\mu ,P_{Y}=\nu \},} gdzie α ( X , Y ) = inf { ε > 0 : P ( d ( X , Y ) > ε ) ε } {\displaystyle \alpha (X,Y)=\inf\{\varepsilon >0:\mathbb {P} (d(X,Y)>\varepsilon )\leqslant \varepsilon \}} jest metryką Ky Fana, a P X {\displaystyle P_{X}} oznacza rozkład zmiennej losowej X {\displaystyle X} [1][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Dudley 1989 ↓, s. 322.
  2. Račev 1991 ↓, s. 159.

Bibliografia

  • Billingsley, Patrick: Convergence of Probability Measures. Nowy Jork: John Wiley & Sons, Inc., 1999. ISBN 0-471-19745-9. OCLC 41238534. (ang.).
  • R.M. Dudley: Real analysis and probability. Pacific Grove, Calif.: Wadsworth & Brooks/Cole, 1989. ISBN 0-534-10050-3. (ang.).
  • Svetlozar T. Račev: Probability metrics and the stability of stochastic models. Chichester: Wiley, 1991. ISBN 0-471-92877-1. (ang.).