Mi-26
Mi-26T | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | ZSRR | ||
---|---|---|---|
Producent | Rostwiertoł | ||
Konstruktor | |||
Typ | |||
Załoga | 5 (dwóch pilotów, nawigator, mechanik pokładowy, operator urządzeń desantowych) | ||
Historia | |||
Data oblotu | 14 grudnia 1977 | ||
Lata produkcji | od 1981 | ||
Liczba egz. | 318 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 × Łotariew D-136 | ||
Moc | 2 × 8501 kW (11 400 KM) każdy | ||
Wymiary | |||
Średnica wirnika | 32 m | ||
Długość | 40,025 m | ||
Długość kadłuba | 33,727 m | ||
Szerokość kadłuba | 4,2 m | ||
Wysokość | do głowicy wirnika – 8,14 m | ||
Masa | |||
Własna | 28 270 kg | ||
Startowa | normalna – 49 600 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 295 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 255 km/h | ||
Pułap praktyczny | 4600 m | ||
Pułap zawisu z wpływem ziemi | 4500 m | ||
Pułap zawisu bez wpływu ziemi | 1800 m | ||
Zasięg | 800 km (z dodatkowymi zbiornikami do 1900 km) | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
79 (lub 68 spadochroniarzy) | |||
Przestrzeń ładunkowa | |||
długość – 12,00 m szerokość – 3,25 m wysokość – 2,91–3,17 m | |||
Użytkownicy | |||
Grecja, Indie, Korea Północna, Laos, Meksyk, Peru, Rosja, Wenezuela | |||
Rzuty | |||
|
Mi-26 (ros. Ми-26, Kod NATO Halo) – ciężki śmigłowiec transportowy produkcji ZSRR i FR, zaprojektowany w Biurze im. M. Mila, produkowany przez Rostwiertoł. Użytkowany cywilnie oraz wojskowo.
Opis
Mi-26 jest śmigłowcem przeznaczonym do przenoszenia dużych ładunków o masie nieprzekraczającej 20 ton, na podwieszeniu zewnętrznym i wewnątrz pojemnego kadłuba. Wersje pasażerskie mieszczą do 120 osób. Ma również wersje do przewozu paliwa oraz medyczne. Pojazdy nie większe niż ciężarówka o masie do 5 ton mogą wjechać do wnętrza śmigłowca po rampie z tyłu kadłuba. Cięższe i większe ładunki podwiesza się na specjalnym haku. Przedział pilotów wyposażony jest w kamery TV pozwalające obserwować przestrzeń pod kadłubem oraz ładunek. Śmigłowiec ma układ klasyczny, z jednym wirnikiem głównym i śmigłem ogonowym. Posiada automatykę, pozwalającą na automatyczne zwiększenie mocy jednego silnika w razie uszkodzenia drugiego z nich. Mi-26 fabrycznie nie posiada uzbrojenia. Jest jedynym śmigłowcem na świecie mającym ośmiołopatowy wirnik nośny, wirnik jest największy na świecie, tak samo śmigło ogonowe. Głowica wirnika jest także wyzwaniem konstrukcyjnym z uwagi na liczbę elementów sterujących jakie zawiera oraz potężne moce jakie przekazuje.
Historia
Mi-26 powstał w 1977 roku na zamówienie SZ ZSRR. Był używany zarówno w wojsku, jak i w lotnictwie cywilnym. Był eksportowany do krajów byłego Związku Radzieckiego, ale także do Indii, Chin i innych krajów.
Jednym z najważniejszych zadań Mi-26 było zasypanie kopuły uszkodzonego wybuchem reaktora atomowego w podczas katastrofy elektrowni jądr. w Czarnobylu w celu ograniczenia emisji do atmosfery izotopów promieniotwórczych. Kabiny załóg śmigłowców zostały doraźnie osłonięte płytami ołowianymi, mimo to wielu lotników zmarło na chorobę popromienną.
Katastrofa Mi-26
W 2002 roku czeczeńscy rebelianci trafili Mi-26 rakietą ziemia-powietrze, powodując roztrzaskanie się śmigłowca na polu minowym. W katastrofie zginęło 118 Rosjan. Dochodzenie dowiodło, iż śmigłowiec był w znacznym stopniu przeładowany. Przystosowany do przewożenia 80 pasażerów, tego dnia zabrał 147 osób. Działo się tak mimo ustanowionego w 1997 roku limitu na przewozy pasażerskie. Odpowiedzialny za przeładowanie Aleksandr Kudjakow został ukarany za naruszenie przepisów. Rzeczywistym powodem katastrofy było zestrzelenie, a nie przeciążenie (zob. Katastrofa Mi-26 w bazie Chankała).
Wersje
- W-29 – prototyp
- Mi-26 – wersja wojskowa
- Mi-26A – ulepszona wersja Mi-26
- Mi-26M – zaprojektowana do lepszych osiągów
- Mi-26MS – wersja medyczna
- Mi-26NEF-M – niszczyciel okrętów podwodnych
- Mi-26P – wersja pasażerska 63-miejscowa
- Mi-26PK – latający dźwig
- Mi-26T – wersja do transportu cywilnego
- Mi-26TC – wersja towarowa
- Mi-26TM – latający dźwig w wersji M
- Mi-26TP – wersja strażacka
- Mi-26TS – eksportowa wersja Mi-26T
- Mi-26TZ – wersja do przewozu paliwa. W czterech dodatkowych cysternach przewozi się 14 040 litrów paliwa lotniczego. Używa się go też jako latającej stacji benzynowej z 10 przewodami do tankowania, każdy o długości 20 metrów. Pojemniki mogą być łatwo usunięte, by przystosować śmigłowiec do transportu
- Mi-26T2W – wyposażona w cyfrową technikę najnowsza wersja śmigłowca, zamówiona przez Min. Obrony FR[1][2]
Linki zewnętrzne
- Opis i dane techniczne śmigłowca Mi-26 w serwisie producenta (ros.)
Przypisy
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia | |
Samoloty szturmowe | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty transportowe i szybowce desantowe | |
Śmigłowce | |
Prototypy i konstrukcje doświadczalne |
|
- SNL: Mi-26