Michał Śmiałowski
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 listopada 1990 |
profesor nauk chemicznych | |
Alma Mater | Politechnika Lwowska |
Doktorat | 1938 |
Profesura | 1951[1] |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek rzeczywisty |
Funkcja | Dyrektor Instytutu Chemii Fizycznej PAN |
Uczelnia | Politechnika Lwowska |
rektor Politechniki Śląskiej |
Michał Śmiałowski (ur. 14 grudnia 1906 w Hordynii[2], zm. 2 listopada 1990 w Columbus w USA) – polski chemik, specjalista w dziedzinie metalurgii i korozji strukturalnej.
Życiorys
Studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W 1928 ukończył studia i rozpoczął pracę naukową we Lwowie i kontynuował na Politechnice Warszawskiej, gdzie pod kierunkiem profesora Witolda Broniewskiego zajmował się zagadnieniami metalurgii żelaza. W 1938 obronił pracę doktorską, poświęconą badaniom nowych struktur żelaza metalicznego, powstających w specyficznych warunkach chemicznych i mechanicznych. W latach 1951–1952 profesor, rektor Politechniki Śląskiej. Od roku 1953 był pracownikiem Polskiej Akademii Nauk – jej sekretarzem naukowym oraz sekretarzem Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii Geologii i Geografii. Twórca Stacji Naukowej PAN w Paryżu. Członek PAN.[3][2]
Przypisy
- p
- d
- e
|
- PWN: 3984124
- PAN: ŚMIAŁOWSKI, Michał
- identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 64638