Mleczaj modrzewiowy
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | mleczaj | ||
Gatunek | mleczaj modrzewiowy | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lactarius porninsis Rolland Rev. Sci. du Bourb. 11: 235 (1898) | |||
|
Mleczaj modrzewiowy (Lactarius porninsis Roll.) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonim: Lactifluus porninae (Rolland) Kuntze (1898)[2].
Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.[3]
Morfologia
- Kapelusz
Srednica najczęściej 3–7 cm, czasami do 10 cm, kształt rozpostarty, dość płaski z niewielką wklęsłością na środku, bez garbka. Brzeg podwinięty tylko u bardzo młodych okazów. Powierzchnia gładka, nieco wilgotna i lepka, czasami w środku kapelusza pomarszczona. Podczas suchej pogody widoczne są na niej koncentryczne pręgi Barwa od jasnoochrowej do pomarańczowej[4]
- Blaszki
Gęste, przyrośnięto-zbiegające, czasami rozwidlone. Barwa początkowo białożółtawa, potem ochrowopomarańczowa lub jasna z rudawym odcieniem[4].
- Trzon
Wysokość 3–7 cm, grubość 1,5–2 cm, początkowo pełny, potem komorowaty lub pusty, kształt walcowaty, równogruby. Powierzchnia gładka, czasami z pionowymi wklęsłościami. Barwa podobna jak w kapeluszu, dołem jaśniejsza[4].
W kapeluszu białawy, w trzonie pomarańczowoochrowy. Nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Smak gorzki, zapach owocowy. Mleczko wydziela się słabo. Jest białe i wodniste. Początkowo ma łagodny smak, później jednak staje się gorzkawe i ostre[4].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników jasnoochrowy. Zarodniki owalne, o rozmiarach 7,5–9 × 7,5 μm[4]. Mają powierzchnię gęsto pokrytą brodawkami połączonymi łącznikami tworzącymi dość gęstą siateczkę. Wysokość brodawek i łączników do 0,5μm. Cystydy wąskowrzecionowate o rozmiarach 50 × 7,5 μm. Strzępki skórki mają szerokość 2,5–5 μm. Sprzążki na strzępkach dość częste[5].
- Gatunki podobne
Jest wiele pomarańczowych mleczajów. Najbardziej charakterystycznymi cechami mleczaja modrzewiowego jest występowanie wyłącznie pod modrzewiami, ochrowopomarańczowa barwa kapelusza, mleczko białe, wodniste i mocno piekące. Mleczaj pomarańczowy (Lactarius aurantius) ma mleczko o łagodnym smaku. U mleczaja siarkowego (Lactarius tabidus) mleczko żółknie[4].
Występowanie
Podano stanowiska tego gatunku głównie w Europie, poza Europą tylko w Ameryce Środkowej i Japonii[6].
Rośnie na ziemi, tylko pod modrzewiami, na terenach górskich, bardzo rzadko na nizinach[4]. Bywa atakowany przez pasożytniczego grzyba Hypomyces lateritius[7].
Znaczenie
Grzyb mikoryzowy[3]. Z powodu gorzkiego smaku jest niejadalny, a nawet może powodować dolegliwości ze strony układu pokarmowego[4].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2016-12-07] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g h Alina Skirgiełło: Mleczaj (Lactarius). Grzyby (Mycota), tom 25. Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), mleczaj (Lactarius). Kraków: PWN, 1998. ISBN 83-85444-65-3.
- ↑ Mushroom Expert. Lactarius porninsis. [dostęp 2016-12-07].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10] .
- ↑ Clark T. Rogerson & Gary J. Samuels: Agaricicolous Gatunki Hypomyces. W: Mycological Society of America (red.): Mycologia. Vol. 86 No. 6, 1994, str 839-866.