Monaster Ostrog
Widok ogólny | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość |
| ||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru | monaster | ||
Eparchia | Metropolia Czarnogóry i Przymorza | ||
Ihumen | biskup Jan (Purić) | ||
Klauzura | nie | ||
Typ monasteru | męski | ||
Liczba mnichów (2010) | 12 | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew | Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni | ||
Cerkiew | Krzyża Świętego | ||
Cerkiew | Trójcy Świętej | ||
Założyciel klasztoru | św. Bazyli Ostroski | ||
Data budowy | XVII w. | ||
Położenie na mapie Czarnogóry | |||
42°40′30″N 19°01′49″E/42,675000 19,030278 | |||
| |||
Strona internetowa |
Monaster Ostrog – prawosławny klasztor w Czarnogórze.
Monaster został założony w XVII stuleciu przez metropolitę zahumskiego i hercegowińskiego Bazylego (Jovanovicia), kanonizowanego jako św. Bazyli Ostrogski, który przebywał w nim przez kilka ostatnich lat życia, do śmierci w 1671[1]. Kompleks monasteru położony jest częściowo w skałach wznoszących się ponad Równiną Bjelopavlicką, częściowo u ich podnóża, przy czym zabudowania tzw. dolnego monasteru, z celami dla mnichów, są znacznie młodsze od górnych – powstały po 1820[2]. Fundatorem ich rozbudowy był m.in. rosyjski car Mikołaj II[3]. Klasztor posiada cztery cerkwie: główną, wykutą częściowo w skałach cerkiew Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni, jak również cerkiew Krzyża Świętego i Trójcy Świętej[2] oraz najmłodszą, poświęconą w 2005 cerkiew św. nowomęczennika Stanka[4]. W dwóch pierwszych wymienionych obiektach znajdują się zespoły siedemnastowiecznych fresków, ukończonych w 1667[4]. Obecny zewnętrzny wygląd świątyń nadano im w 1926[4]. W głównej świątyni klasztornej znajduje się 17 dzwonów, z czego największy, o wadze 11 ton, jest równocześnie największym dzwonem na Bałkanach[5].
Jest to najczęściej odwiedzany przez pielgrzymów i turystów monaster w Czarnogórze[1]. Wierni prawosławni oddają szczególną cześć przechowywanym w nim relikwiom fundatora monasteru[6]. Za cudotwórcze, zwłaszcza przy bezpłodności uważane są również krzew winorośli oraz źródło, jakie według tradycji pojawiły się w Ostrogu po śmierci założyciela monasteru na zboczu skały, na której wznosi się monaster[3]. W 1678 do klasztoru zostały przeniesione relikwie jego założyciela, które według tradycji nie rozłożyły się, wydawały przyjemną woń i z których wydobywała się mirra. Zostały one wystawione obok ikonostasu głównej świątyni[7].
W 2010 r., według danych z oficjalnej witryny Metropolii Czarnogóry i Przymorza, w klasztorze przebywało 12 zakonników[4]. Monaster posiada placówkę filialną – skit św. Jana Chrzciciela w Jovan dole[4].
Święto klasztoru odbywa się w dniach 11–12 maja, gdy przypada wspomnienie św. Bazylego Ostroskiego[5].
Przypisy
- ↑ a b A. Szymańska, Czarnogóra, s.218
- ↑ a b A. Szymańska, Czarnogóra, ss.218–219
- ↑ a b A. Radziukiewicz, Mały kraj wielkich świętości, „Przegląd Prawosławny”, nr 1 (307), ISSN 1230-1078, s.19
- ↑ a b c d e Манастир Острог
- ↑ a b A. Radziukiewicz, Mały kraj wielkich świętości, „Przegląd Prawosławny”, nr 1 (307), ISSN 1230-1078, s.18
- ↑ A. Szymańska, Czarnogóra, s.219
- ↑ A. Radziukiewicz, Mały kraj..., s.20
Bibliografia
- AgnieszkaA. Szymańska AgnieszkaA., Czarnogóra, Pruszków: Rewasz, 2007, ISBN 978-83-89188-60-1, OCLC 749467399 .