Myrosław Symczycz

Myrosław Symczycz
Мирослав Васильович Симчич
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1923
Berezów Wyżny, Polska

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 2023
Kołomyja, Ukraina

Przebieg służby
Lata służby

1942–1948

Formacja

 Ukraińska Powstańcza Armia

Jednostki

UPA-Zachód

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Bohater Ukrainy „Orderu Państwa” Order Wolności (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Myrosław Wasylowycz Symczycz (ukr. Мирослав Васильович Симчич), ps. Krywonis (ukr. Кривоніс, tłum. Krzywonos) (ur. 5 stycznia 1923 we wsi Berezów Wyżny, zm. 18 stycznia 2023 w Kołomyi[1]) – ukraiński działacz niepodległościowy, nacjonalista, kapitan Ukraińskiej Powstańczej Armii, długoletni więzień polityczny (32 lata więziony w łagrach w ZSRR).

Życiorys

W latach 1939–1942 uczęszczał do szkoły wieczorowej, w latach 1942–1944 do technikum budowlanego w Kołomyi.

Od 1941 był członkiem Junactwa OUN, 20 października 1943 wstąpił do UPA. Ukończył szkołę oficerską w 1944. Na przełomie 1944/1945 roku brał udział w bitwie z NKWD w rejonie Kosmacza, przejął tam dowództwo sotni.

Zimą 1945 jego sotnia zorganizowała zasadzkę na pułk NKWD z dywizji gen. S. Derhaczewa. W tej bitwie został ranny.

W końcu 1948 został wzięty do niewoli, w 1949 skazany przez sąd wojskowy w Stanisławowie na 25 lat łagru w systemie Gułagu. W 1953, po grupowej bójce z więźniami kryminalnymi (którą potraktowano jako „utworzenie organizacji nacjonalistycznej”), dodano mu do wyroku 10 lat obozu. Został wypuszczony w 1963, jednak powtórnie aresztowano go w 1968. Przed zakończeniem kary w 1982, dodano mu wyrok 2,5 lat więzienia za obrażanie władzy radzieckiej. Został ostatecznie uwolniony w 1985, po 32 latach, 6 miesiącach i 3 dniach.

5 stycznia 2008 w Kołomyi odsłonięto poświęcony mu pomnik[2]. 12 maja 2013 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa[3].

15 listopada 2017 roku, na wniosek prokuratury okręgowej w Iwano-Frankiwsku, Sąd Rejonowy w Kosowie zrehabilitował Myrosława Symczycza[4].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Помер Герой України Мирослав Симчич (ukr.)
  2. ↑ Сьогодні - 90 років сотнику УПА Мирославу Симчичу. Історична правда, 2013-01-05. [dostęp 2019-02-26]. (ukr.).
  3. ↑ Легендарний сотенний УПА Симчич став почесним громадянином Львова. styknews.info, 2013-05-12. [dostęp 2014-06-18]. (ukr.).
  4. ↑ Легендарний сотенний УПА Симчич став почесним громадянином Львова. Історична правда, 2017-11-21. [dostęp 2019-02-26]. (ukr.).
  5. ↑ Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня незалежності України [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2024-06-14]  (ukr.).
  6. ↑ Про відзначення державними нагородами України колишніх політичних в'язнів і репресованих [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2024-06-14]  (ukr.).

Linki zewnętrzne

  • Wspomnienia Symczycza. oun-upa.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ukr.)
  • Wywiad (ukr.)
  • Informacja o odsłonięciu pomnika (ros.)