Myszoskoczka beludżystańska
Gerbillus nanus[1] | |||
Blanford, 1875[2] | |||
Myszoskoczka beludżystańska na ilustracji z 1876 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | myszowate | ||
Podrodzina | myszoskoczki | ||
Plemię | Gerbillini | ||
Rodzaj | myszoskoczka | ||
Gatunek | myszoskoczka beludżystańska | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[8] | |||
| |||
|
Myszoskoczka beludżystańska[9] (Gerbillus nanus) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujące w południowo-zachodniej Azji.
Zasięg występowania
Myszoskoczka beludżystańska występuje na Bliskim Wschodzie i w południowym Azji zamieszkując w zależności od podgatunku[10]:
- G. nanus nanus – Egipt (Synaj), Izrael, Jordania, Irak, Iran, Afganistan, Pakistan i północno-zachodnie Indie.
- G. nanus arabius – Arabia.
- G. nanus mimulus – północny i środkowy Jemen.
- G. nanus setonbrownei – Muhafazat Szamal al-Batina u wybrzeży Omanu.
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1875 roku brytyjski zoolog i geolog William Thomas Blanford nadając mu nazwę Gerbillus nanus[2]. Holotyp pochodził z Gedrozji, w Pakistanie[11].
Filogeneza molekularna wykazała monofiletyczność G. nanus i siostrzane pokrewieństwo z G. henleyi[12]. Inne badania wykazały dwa odległe allopatryczne klady G. nanus (jeden zawierający okazy z Izraela i Pakistanu, a drugi z okazami z Mali, Mauretanii i Libii), pomimo podobnych kariotypów, ale z bardzo dużą zmiennością[10]. Konieczne są dalsze badania, aby ustalić związki G. nanus między innymi z G. amoenus[10]. G. nanus może obecnie podlegać stopniowej specjacji[11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają cztery podgatunków[10].
Etymologia
- Gerbillus: fr. gerboa lub jerboa „myszoskoczek”, od arab. جَرْبُوع jarbū „mięśnie grzbietu i lędźwi”; łac. przyrostek zdrabniający -illus[13].
- nanus: łac. nanus „karzeł”, od gr. νανος nanos „karzeł”[14].
- arabius: Arabia[15].
- mimulus: łac. mimulus „mały imitator”, od mimus „imitator”, od gr. μιμος mimos „imitator, naśladowca”; łac. przyrostek zdrabniający -ulus[16].
- setonbrownei: Seton Brown[15].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 72–110 mm, długość ogona 80–145 mm, długość ucha 7–14 mm, długość tylnej stopy 19–30 mm; masa ciała 14–29 g[17].
Biologia
Myszoskoczka beludżystańska żyje na pustyniach i półpustyniach, terenach uprawnych i w ogrodach. Na pustyniach preferuje obszary, w których występuje najwięcej roślinności, takie jak oazay, uedy i skraje równin sebha. Prowadzi naziemny tryb życia[8].
Populacja
Zasięg tego gatunku jest bardzo duży i jest on pospolity. Nie są znane zagrożenia dla jego istnienia, występuje w wielu obszarach chronionych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje go za gatunek najmniejszej troski[8].
Przypisy
- ↑ Gerbillus nanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b W.T. Blanford. Descriptions of new Mammalia from Persia and Balúchistan. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth series. 16, s. 312, 1875. (ang.).
- ↑ J.W. Yerbury & O. Thomas. On the mammals of Aden. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1895, s. 550, 1895. (ang.).
- ↑ O. Thomas. New species of Dipodillus and Psammomys. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 9, s. 362, 1902. (ang.).
- ↑ O. Thomas. New forms of Dendromus, Dipodillus, and Gerbillus. „The Annals and Magazine of Natural History”. Night series. 2, s. 61, 1918. (ang.).
- ↑ O. Thomas. Scientific Results of the Mammal Survey. No. XXI.A. Some new mammals from Baluchistan and North-West India. „Journal of the Bombay Natural History Society”. 26 (4), s. 935, 1920. (ang.).
- ↑ D.L. Harrison. A new race of Baluchistan gerbil, Gerbillus nanus Blanford, 1875 (Rodentia: Cricetidae) from Oman, with remarks on the Arabian forms of the species. „Mammalia”. 32 (1), s. 60, 1968. DOI: 10.1515/mamm.1968.32.1.60. (ang.).
- ↑ a b c G.G. Shenbrot G.G., Gerbillus nanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-30] (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 261. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 450. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Gerbillus (Hendecapleura) nanus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-30].
- ↑ A. Ndiaye, U. Shanas, P. Chevret & L. Granjon. Molecular variation and chromosomal stability within Gerbillus nanus (Rodentia, Gerbillinae): Taxonomic and biogeographic implications. „Mammalia”. 77 (1), s. 105–111, 2013. DOI: 10.1515/mammalia-2012-0039. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 294, 1904. (ang.).
- ↑ nanus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-30] (ang.).
- ↑ a b J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-30]. (niderl.).
- ↑ Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 137, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 639. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).