NS Arktika
| Ten artykuł od 2023-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Bandera | Rosja | ||
---|---|---|---|
Historia | |||
Stocznia | Baltic Shipyard[potrzebny przypis], Leningrad | ||
Data budowy | 1971 | ||
Data wodowania | 1974 | ||
Data oddania do eksploatacji | 1975 | ||
Data wycofania ze służby | 2008 | ||
Dane techniczne | |||
Wyporność | 23 460 t | ||
Liczebność załogi | 149 | ||
Długość całkowita (L) | 148 m | ||
Szerokość (B) | 28 m | ||
Zanurzenie (D) | 11 m | ||
Napęd mechaniczny | |||
Silnik | |||
Moc silnika | 55 MW | ||
Prędkość maks. | 20 w. | ||
|
NS Arktika (ros. Арктика) – lodołamacz radziecki o napędzie jądrowym typu Arktika.
Władze radzieckie, zachęcone rezultatami pracy pierwszego atomowego lodołamacza Lenin, zleciły budowę kolejnych jednostek. W 1974 w stoczni leningradzkiej zwodowano Arktikę. Do eksploatacji weszła rok później.
17 sierpnia 1977 Arktika, jako pierwszy na świecie statek nawodny, dotarła do bieguna północnego, krusząc po drodze lód o grubości 4 m.
W październiku 2008 został wycofany z eksploatacji.
Siłownia okrętu składa się z 3 reaktorów jądrowych. Zapas paliwa umożliwiał pływanie przez 3 lata bez zawijania do portów.
Bibliografia
- Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).
- PWN: 3871121