Napinacz pasa bezpieczeństwa

Napinacz pasa bezpieczeństwa – element systemu bezpieczeństwa biernego w samochodzie. W czasie wypadku ma za zadanie napiąć pas bezpieczeństwa tak, aby jak najszybciej ściśle związać ciało człowieka z konstrukcją pojazdu.

Podczas zderzenia czołowego ciało kierowcy lub pasażera (mimo że są zapięci pasami) pod wpływem siły bezwładności przesuwa się do przodu. Następuje wtedy uderzenie ciała o taśmę pasa; na obrażenia narażone są żebra, kość miedniczna, przepona brzuszna.

Nienapięte pasy bezpieczeństwa pozostawiają pewną swobodę ciału człowieka, co jest zjawiskiem niepożądanym podczas wypadku, ponieważ ciało może poruszać się bezwładnie w obrębie luzu, jaki dają pasy, a następnie uderzać w nie z dużą siłą, powodując obrażenia ciała lub nadwerężając konstrukcję pasa.

W momencie zderzenia rolą napinacza jest napięcie taśmy pasa. Napięcie to następuje w wyniku działania sprężyny (napinacz mechaniczny) lub wybuchu niewielkiego ładunku pirotechnicznego (napinacz pirotechniczny)^[1]. Zapięcie pasa jest wówczas odciągane do tyłu i tym samym dociskana do fotela siedząca na nim osoba.

Przykładowe rozwiązania:

• napinacz kulkowy – wybuch ładunku pirotechnicznego wprawia w ruch kulki, które przemieszczając się poruszają koło zębate, to zaś połączone jest odpowiednio ze zwijaczem pasa^[2].
• napinacz tłokowy – na skutek wybuchu ładunku w cylindrze tłok się przesuwa i pociąga umocowaną do siebie stalową linkę, która następnie uruchamia zwijacz pasa^[2].

• czujnik sterujący
• sprężyna napinająca (napinacz mechaniczny) lub generator gazu (napinacz pirotechniczny)
• mechanizm napinający pas^[3]

Aby siła docisku nie była zbyt duża, stosuje się dodatkowe urządzenie zwane ogranicznikiem napięcia pasa bezpieczeństwa. Jest to mechanizm w postaci blaszki stalowej, która rozrywa się, gdy nacisk pasa na ciało ludzkie jest za duży (pierwsze takie rozwiązanie zastosował francuski koncern samochodowy Renault^[4]).

Ta sekcja od 2021-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

• Jerzy Wicher: Bezpieczeństwo samochodów i ruchu drogowego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2002. ISBN 83-206-1461-9. OCLC 749493661. Brak numerów stron w książce
• Anton Herner & Hans-Jürgen Riehl, Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych, Tytuł oryginału: Der sichere Weg zur Meisterprüfung im Kfz-Techniker-Handwerk ISBN 83-206-1478-3
• Seweryn Orzełowski, Budowa podwozi i nadwozi samochodowych, ISBN 978-83-02-08785-1, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, wydanie osiemnaste, 2010