Nowy Ratusz w Lublinie
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
nr rej. A/230 z 28.02.1967 | |||
Nowy Ratusz, widok z ul. Królewskiej | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Lublin | ||
Adres | |||
Typ budynku | ratusz | ||
Styl architektoniczny | klasycyzm | ||
Rozpoczęcie budowy | 1827 | ||
Ukończenie budowy | 1828 | ||
Zniszczono | 1939, 1944 | ||
Odbudowano | 1947–1952 | ||
Położenie na mapie Lublina | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||
51°14′51,67″N 22°33′56,11″E/51,247686 22,565586 | |||
|
Nowy Ratusz – ratusz w Lublinie wybudowany w latach 1827–1828 w stylu klasycystycznym na miejscu dawnego klasztoru karmelitów bosych. Współcześnie Ratusz nadal pełni funkcje administracyjne, będąc siedzibą Prezydenta Miasta Lublin oraz Rady Miasta Lublin.
Historia
Nowy Ratusz w Lublinie powstał w miejscu dawnego klasztoru karmelitów bosych. Już w roku 1611 planowano budowę Magistratu. Zygmunt III Waza wydał w tym celu specjalne przyzwolenie. Jednak do Lublina przybyli karmelici, którzy zapragnęli zbudować dla siebie klasztor dokładnie w miejscu planowanej budowy Magistratu. Nabyli grunty na różne, w tym bezprawne, metody i zbudowali kompleks klasztorny.
20 kwietnia 1803 o godzinie 23.00 wybuchł wielki pożar klasztoru. Karmelici opuścili budynki, w 1807 rząd austriacki wystawił ruiny na licytację, w 1826 nabył je Magistrat miasta Lublina. Ze względów oszczędnościowych na początku urzędnicy musieli pracować w zniszczonych murach klasztornych. Dopiero po interwencjach dziennikarzy lubelskich, postanowiono tu zbudować Magistrat. Prace trwały w latach 1827-1828. Autorem przebudowy był Aleksander Groffe, prace nadzorował Jakub Hempel. Ratusz wybudowano w stylu klasycystycznym.
II wojna światowa
Podczas II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 1939 oraz podczas wyzwalania Lublina w 1944. Odbudowa Ratusza trwała w latach 1947–1952. Budynek zachował dziewiętnastowieczną klasycystyczną formę. Podczas bombardowań w 1944 w piwnicach Ratusza uwięzieni zostali ludzie, którzy z głodu zostali zmuszeni do kanibalizmu.
Przypisy
- ↑ AdamA. Lerue AdamA., Album lubelskie. Oddział 2., Warszawa: Zakład Litograficzny Adolfa Pecq & Co. (Warszawa, 1858–1859 .