Oś obojętna

Oś obojętna przekroju – zbiór punktów, w których naprężenia normalne σ i {\displaystyle \sigma _{i}} (oraz odkształcenia ϵ i {\displaystyle \epsilon _{i}} ) wynoszą zero[1][2]. Oś ta zawsze leży w płaszczyźnie przekroju poprzecznego i zajmuje jedno z trzech położeń: 1) przecina ten przekrój, 2) jest do niego styczna lub dotyka jego naroża, 3) leży całkowicie poza przekrojem, w zależności od położenia wypadkowej siły normalnej działającej na przekrój względem rdzenia przekroju. Oś ta również stanowi granicę pomiędzy naprężeniami ściskającymi oraz rozciągającymi w przekroju.

Zobacz też

Przypisy

  1. S. Piechnik, Wytrzymałość materiałów, PWN Warszawa 1980, s. 187.
  2. N.M. Bielajew, Wytrzymałość materiałów, MON, Warszawa 1954, s. 445.

Linki zewnętrzne

  • riad.usk.pk.edu.pl
  • limba.wil.pk.edu.pl – wykład o mimośrodowym rozciąganiu z Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. Janusza Germana, prof. PK
Encyklopedie internetowe (linia):
  • Universalis: fibre-neutre
  • Catalana: 0183758