Objaw Spaldinga
Objaw Spaldinga (ang. Spalding sign) – objaw śmierci płodu, widoczny w badaniu radiologicznym. Polega na dachówkowatym zachodzeniu na siebie kości czaszki[1]. Został opisany w 1922 roku przez amerykańskiego ginekologa Alfreda Bakera Spaldinga[2].
Przypisy
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.