Ole Norrback
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1941 | ||
---|---|---|---|
Przewodniczący Szwedzkiej Partii Ludowej | |||
Okres | od 1990 | ||
Przynależność polityczna | Szwedzka Partia Ludowa | ||
Poprzednik | Christoffer Taxell | ||
Następca | Jan-Erik Enestam | ||
|
Ole Norrback (ur. 18 marca 1941 w Närpes[1]) – fiński polityk i dyplomata, działacz mniejszości szwedzkiej, poseł do Eduskunty i minister w różnych resortach, od 1990 do 1998 lider Szwedzkiej Partii Ludowej.
Życiorys
W 1965 ukończył studia nauczycielskie[2]. Pracę zawodową zaczynał jako sekretarz dystryktu Szwedzkiej Partii Ludowej w regionie administracyjnym Ostrobotnia (1967–1971), następnie był dyrektorem wykonawczym i ombudsmanem w administracji regionalnej. Awansował w strukturze partyjnej, a w latach 1990–1998 stał na czele swojego ugrupowania[1].
W okresach 1979–1987 i 1991–1999 posłował do Eduskunty. Od 1983 do 1987 kierował klubem poselskim Szwedzkiej Partii Ludowej. Od 1987 do 1999 nieprzerwanie wchodził w skład kolejnych fińskich rządów, którymi kierowali Harri Holkeri, Esko Aho i Paavo Lipponen. Był ministrem obrony (1987–1990), ministrem w resorcie rolnictwa (1987–1991), ministrem edukacji i badań naukowych (1990–1991), ministrem transportu (1991–1995), ministrem w kancelarii premiera, ministerstwie przemysłu i handlu oraz ministerstwie spraw zagranicznych (1995–1999)[1][3].
Po odejściu z krajowej polityki zaangażował się w pracę w fińskiej dyplomacji. Był ambasadorem w Norwegii (1999–2003) i Grecji (2003–2007). Po powrocie do kraju został ambasadorem tytularnym w MSZ[1].
Przypisy
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- Uppslagsverket Finland: NorrbackOle
- SNL: Ole_Norrback