Oleg Tieriochin
Pełne imię i nazwisko | Oleg Iwanowicz Tieriochin | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1970 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | napastnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Oleg Iwanowicz Tieriochin, ros. Олег Иванович Терёхин (ur. 12 sierpnia 1970 w Engelsie w obwodzie saratowskim, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant Rosji, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek klubu Motor Engels. Pierwszy trener A.M. Bogdanow. W 1987 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie Awtomobilist Engels. Trener przydzielił go do linii środkowej, jednak Oleg wolał grać na pozycji napastnika. Dlatego w 1989 przeniósł się do Nowatora Mariupol, skąd w następnym roku przeszedł do Sokoła Saratów. W 1995 został zaproszony do Dynama Moskwa, w barwach którego debiutował w Wysszej Lidze. W 2000 przeniósł się do Lokomotiwu Moskwa. Potem bronił barw klubów Kubań Krasnodar, Czernomoriec Noworosyjsk i Terek Grozny. W sierpniu 2005 zasilił skład Dinama Krasnodar. W 2006 występował w pierwszoligowej drużynie Salut-Eniergija Biełgorod. W 2007 zakończył karierę piłkarską w amatorskim zespole Stawros Witiaziewo.
Kariera reprezentacyjna
23 września 1998 debiutował w narodowej reprezentacji Rosji, w meczu z Hiszpanią.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Od maja 2007 do kwietnia 2010 pracował w klubie Kubań Krasnodar na stanowiskach skauta, asystenta głównego trenera oraz dyrektora oddziału selekcji Kubani[1]. 5 lipca 2011 objął stanowisko trenera skauta w klubie Terek Grozny[2].
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
- wicemistrz Rosji: 2000
- brązowy medal Mistrzostw Rosji: 1997
- zdobywca Pucharu Rosji: 2000, 2001, 2004
- mistrz Rosyjskiej Pierwszej Dywizji: 2004
- mistrz Kraju Krasnodarskiego: 2005
Sukcesy indywidualne
- wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy roku w Rosji: Nr 1 (1997, 1998), Nr 3 (1999)
- król strzelców Rosyjskiej Pierwszej Dywizji: 1992
- najlepszy strzelec Dinama Moskwa w mistrzostwach Rosji: 67 goli
- rekordzista klubu Sokoł Saratów w ilości strzelonych bramek w sezonie: 29 goli
- członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 105 goli
- członek Klubu 100 rosyjskich strzelców: 110 goli
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu Rosji
Przypisy
Bibliografia
- O. Terekhin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
- Oleg Tieriochin w bazie RusTeam (ros.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
- Oleg Tieriochin w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na oficjalnej stronie Dinama Moskwa (ros.)
- Oleg Terekhin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .