Olha Sawczuk
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 20 września 1987 | ||
Wzrost | 177 cm | ||
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | ||
Status profesjonalny | 2004 | ||
Zakończenie kariery | 30 sierpnia 2018[1] | ||
Gra pojedyncza | |||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF | ||
Najwyżej w rankingu | 79 (19 maja 2008) | ||
Australian Open | 3R (2006) | ||
Roland Garros | 2R (2007) | ||
Wimbledon | 1R (2006, 2008) | ||
US Open | 1R (2006, 2007, 2010) | ||
Gra podwójna | |||
Wygrane turnieje | 4 WTA, 7 ITF | ||
Najwyżej w rankingu | 33 (23 października 2017) | ||
Australian Open | 2R (2009–2011, 2016–2018) | ||
Roland Garros | QF (2017) | ||
Wimbledon | 2R (2010, 2013, 2015, 2017) | ||
US Open | 2R (2011, 2014–2016) | ||
|
Olha Mykołajiwna Sawczuk, ukr. Ольга Миколаївна Савчук, ros. Ольга Николаевна Савчук (Olga Nikołajewna Sawczuk) (ur. 20 września 1987 w Makiejewce) – ukraińska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Olha Sawczuk status profesjonalny uzyskała w 2004 roku. Będąc na 527. miejscu w rankingu zagrała w pierwszym zawodowym turnieju WTA – w Taszkencie. W pierwszej rundzie pokonała Anne Kremer, w drugiej Jewgienię Liniecką, by w ćwierćfinale przegrać z Meghann Shaughnessy. Jeszcze w tym samym roku poległa w eliminacjach w Hajdarabadzie i wygrała drugi wówczas w karierze turniej ITF w Mińsku. W 2005 zwyciężyła w kolejnym turnieju ITF odbywającym się w Bromma. W finale pokonała Finkę Emmę Laine. W Estoril zagrała w turnieju głównym dzięki wygranym kwalifikacjom. W pierwszej rundzie pokonała Włoszkę Flavię Pennettę, lecz w drugiej przegrała z Marianą Diaz-Olivą z Argentyny. Wyczyn z Estoril powtórzyła jeszcze dwa razy. W pozostałych turniejach przegrywała albo w pierwszej rundzie lub w eliminacjach (w tym w Wimbledonie i w US Open). W 2006 zadebiutowała w Wielkim Szlemie – w Australian Open – dochodząc do trzeciej rundy. Musiała przebijać się przez kwalifikacje. W drugiej rundzie pokonała Jelenę Janković. W lutym w turnieju w Antwerpii, grając jako kwalifikantka, po raz drugi w karierze doszła do ćwierćfinału. Po tym turnieju awansowała na najwyższą pozycję w dotychczasowej karierze – 92. miejsce. W kolejnych turniejach nie szło jej już tak dobrze – przegrywała w pierwszych rundach. Sezon 2006 zakończyła na 99. pozycji. W 2007 przegrała w pierwszej rundzie Australian Open i doszła do półfinału w Bengaluru, przegrywając z Marą Santangelo. W pierwszym turnieju na kortach ziemnych – w Budapeszcie doszła do ćwierćfinału. Rok 2008 rozpoczęła od porażki w 1. rundzie Australian Open z Agnieszką Radwańską.
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra podwójna 10 (4-6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 5 października 2008 | Taszkent | Twarda | Raluca Olaru | Nina Bratczikowa Kathrin Wörle | 5:7, 7:5, 10–7 |
Finalistka | 1. | 21 lutego 2010 | Bogota | Ceglana | Anastasija Jakimawa | Gisela Dulko Edina Gallovits | 2:6, 6:7(6) |
Zwyciężczyni | 2. | 13 kwietnia 2014 | Katowice | Twarda (hala) | Julija Bejhelzimer | Klára Koukalová Monica Niculescu | 6:4, 5:7, 10–7 |
Zwyciężczyni | 3. | 2 listopada 2014 | Ningbo | Twarda | Arina Rodionowa | Han Xinyun Zhang Kailin | 4:6, 7:6(2), 10–6 |
Finalistka | 2. | 8 marca 2015 | Kuala Lumpur | Twarda | Julija Bejhelzimer | Liang Chen Wang Yafan | 6:4, 3:6, 4–10 |
Finalistka | 3. | 19 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Tatjana Maria | Kiki Bertens Johanna Larsson | 5:7, 4:6 |
Finalistka | 4. | 2 sierpnia 2015 | Baku | Twarda | Witalija Djaczenko | Margarita Gasparian Aleksandra Panowa | 3:6, 5:7 |
Finalistka | 5. | 7 stycznia 2017 | Shenzhen | Twarda | Raluca Olaru | Andrea Hlaváčková Peng Shuai | 1:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 4. | 14 stycznia 2017 | Hobart | Twarda | Raluca Olaru | Gabriela Dabrowski Yang Zhaoxuan | 0:6, 6:4, 10–5 |
Finalistka | 6. | 18 lutego 2017 | Doha | Twarda | Jarosława Szwiedowa | Abigail Spears Katarina Srebotnik | 3:6, 6:7(7) |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 29/06/2003 | Elektrostal | ITF | 10 000 | dywanowa | Jekatierina Kirjanowa | 6:3, 6:0 |
2. | 31/10/2004 | Mińsk | ITF | 25 000 | dywanowa | Anastasija Jakimawa | 6:4, 6:4 |
3. | 20/02/2005 | Bromma | ITF | 25 000 | twarda | Emma Laine | 6:1, 6:2 |
Przypisy
- ↑ Retired players since 2015. Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2014-01-16] (ang.).