Pałacyk myśliwski w Dąbiu
nr rej. A-804 z 22.04.1955[1] | |
Państwo | Polska |
---|---|
Miejscowość | Szczecin |
Styl architektoniczny | renesans |
Położenie na mapie Szczecina | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
53°23′42,4″N 14°39′57,7″E/53,395111 14,666028 |
Pałacyk myśliwski w Dąbiu – zabytkowy budynek dawnego książęcego pałacyku myśliwskiego, znajdujący się w szczecińskim Dąbiu, przy ul. Dziennikarskiej 39[1].
Jednopiętrowy, wzniesiony w renesansowym stylu budynek posiada dwuspadowy dach z wolutowymi szczytami. Drzwi wejściowe zdobi bogaty portal, narożne krawędzie ścian są natomiast boniowane[2]. W piwnicy i na parterze widoczne są fragmenty późnogotyckich ścian[2].
Pierwotnie w tym miejscu znajdował się gotycki zameczek, wzniesiony na początku XVI wieku przez opatów klasztoru w Kołbaczu, po reformacji przejęty przez książąt pomorskich. Zameczek spłonął podczas pożaru Dąbia w 1592 roku i za panowania Jana Fryderyka lub Filipa II odbudowano go w stylu renesansowym z przeznaczeniem na książęcą rezydencję myśliwską[2]. Po 1637 roku budynek stał się własnością gminy protestanckiej, która ulokowała w nim dom dla wdów po pastorach. W XVIII i XIX wieku dokonano przebudów wnętrza dworku[2].
Po generalnym remoncie budynku w 1934 roku ulokowany w nim został dom opiekuńczy dla matek z dziećmi oraz pomieszczania dla konfirmantów. Budynek przetrwał nienaruszony II wojnę światową, zdewastowano go po 1945 roku[2]. W latach 1972–1975 przeprowadzono całościową renowację dworku. Obecnie mieści się w nim filia biblioteki publicznej[2].
Przypisy
- p
- d
- e