Park Generała Władysława Andersa we Wrocławiu

Park Władysława Andersa
Ilustracja
Aleja w zachodniej części parku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Dzielnica

Huby (dawne Krzyki)

Adres

ul. Kamienna 77

Powierzchnia

6,13[1][2] ha

Data założenia

1975[1]

Projektant

Johannes Erbe[3]

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Park Władysława Andersa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Park Władysława Andersa”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Władysława Andersa”
Ziemia51°05′15″N 17°01′49″E/51,087500 17,030278
Multimedia w Wikimedia Commons

Park Generała Władysława Andersa – park miejski zlokalizowany we Wrocławiu, w rejonie ulic: Kamiennej, Borowskiej, Ślężnej oraz Wieczystej[1]. Jego obecna nazwa obowiązuje na podstawie Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku (nr LXXI/454/93) w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu[4]. Na terenie parku znajdują się m.in. dwa place zabaw[1][2]. Sieć alejek w parku przypomina układ spotykany na cmentarzach[1].

Na podstawie Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 listopada 1996 roku (nr XXXI/351/96) w sprawie przyjęcia programu rozwoju turystyki we Wrocławiu stanowi część ciągu zieleni określanego jako „trasa południowa”[5][6] lub „zielony klin”[3] (wraz ze Wzgórzem Andersa, Małą Sobótką, Parkiem Skowronim i Parkiem Południowym)[5].

Historia

Na terenie obecnego parku w przeszłości znajdowała się Nowa Wieś (śr.-wys.-niem. Nova Willa). Pierwsze wzmianki o tej osadzie pochodzą z 1346 r. Jej nazwa została zmieniona w 1353 r. na Glinianki (śr.-wys.-niem. Leimgrouben). W 1744 r. połowa wsi została nazwana Huby (śr.-wys.-niem. Huben)[1][7]. Jej mieszkańcy utrzymywali się głównie z warzywnictwa[1]. W 1862 r. powstał tutaj pierwszy cmentarz[3]. W 1868 r. Huby stały się częścią Wrocławia. Na terenie obecnego parku powstawały kolejne cmentarze kilku wrocławskich parafii, m.in.: Bożego Ciała, św. Doroty, św. Marii Magdaleny, św. Maurycego oraz Ewangelicznego Kościoła Reformowanego. Cmentarze te widnieją jeszcze na planach miasta z 1930 r. Do 1939 r. cmentarze były ogrodzone, natomiast ich infrastruktura była na poziomie przypominającym, położony niedaleko, Stary Cmentarz Żydowski. Ogrodzenia oraz nagrobki zostały zburzone w 1945 r., według niektórych źródeł część z nich miała posłużyć do budowy barykad[1].

W 1967 r. rozpoczęła się likwidacja cmentarzy. W 1975 r. na uprzątniętym już terenie pocmentarnym powstał, w czynie społecznym, Park XXX-lecia PRL, który z czasem został podzielony na dwa mniejsze parki: południową część mianowano Parkiem Skowronim, natomiast północną – Parkiem Generała Władysława Andersa[1].

Współcześnie jeszcze gdzieniegdzie w parku można doszukać się śladów dawnego cmentarza (m.in. porozrzucane fragmenty kamieni nagrobkowych oraz dawne, metalowe ogrodzenie)[1].

Przyroda

Flora

Szczególne cennymi drzewami są kasztanowce pospolite (Aesculus hippocastanum) wysadzone wzdłuż alei kasztanowcowej. W północno-zachodniej części parku rośnie także kasztanowiec czerwony (A. ×carnea). Pomiędzy dwoma placami zabaw w centralnej części parku znajduje się aleja lipowa wysadzona lipami szerokolistnymi (Tilia platyphyllos), w pobliżu których rosną graby pospolite (Carpinus betulus) oraz jeden okaz platana wschodniego (Platanus orientalis). W pozostałych częściach parku drzewostan tworzą: klony zwyczajne (Acer platanoides), robinie akacjowe (Robinia pseudoacacia), buki zwyczajne (Fagus sylvatica), brzozy brodawkowate (Betula pendula), jesiony wyniosłe (Fraxinus excelsior), wierzby płaczące (Salix × sepulcralis), sosny (Pinus sp.), jarzęby pospolite (Sorbus aucuparia), sumaki octowce (Rhus typhina), daglezje (Pseudotsuga) oraz jabłonie niskie (Malus pumila)[1].

Wśród krzewów rosną tutaj kępy: forsycji (Forsythia sp.), jałowca pospolitego (Juniperus communis), ligustra pospolitego (Ligustrum vulgare), jaśminowca wonnego (Philadelphus coronarius), lilaka (Syringa sp.) oraz świdośliwy jajowatej (Amelanchier ovalis)[1].

Fauna

Na terenie parku występują wiewiórki pospolite (Sciurus vulgaris)[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Park generała Władysława Andersa [online], Parki i ogrody oczami młodzieży [dostęp 2024-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-13] .
  2. a b Park Andersa [online], Rekreacja.wroc.pl [dostęp 2024-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-08] .
  3. a b c Park generała Władysława Andersa [online], Zarząd Zieleni Miejskiej we Wrocławiu [dostęp 2024-08-27] .
  4. Uchwała Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku (nr LXXI/454/93) w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu [online], Urząd Miejski Wrocławia – Baza Aktów Własnych [dostęp 2024-08-26] .
  5. a b Uchwała Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 listopada 1996 roku (nr XXXI/351/96) w sprawie przyjęcia programu rozwoju turystyki we Wrocławiu [online], Urząd Miejski Wrocławia – Baza Aktów Własnych [dostęp 2024-08-26] .
  6. AdamA. Guziak AdamA., Raport 2002 – Środowisko we Wrocławiu [online] [dostęp 2024-08-26] .
  7. Zygmunt Antkowiak: Ulice i place Wrocławia. T. 11. Wrocław: Ossolineum, 1970, s. 70–71, seria: Biblioteka wrocławska.

Linki zewnętrzne

  • Park Władysława Andersa – galeria zdjęć [online], Polska.org.pl [dostęp 2024-08-26] .
  • p
  • d
  • e
Ogólne
Ogrody
Parki
Lasy
Lasy Państwowe
Lasy komunalne
Wzniesienia, kopce
Bulwary
Skwery
Pozostałe

Herb Wrocławia