Pazurzec ussuryjski
Onychodactylus fischeri[1] | |||
(Boulenger, 1886) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | płazy | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | Onychodactylinae | ||
Rodzaj | Onychodactylus | ||
Gatunek | pazurzec ussuryjski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
| |||
|
Pazurzec ussuryjski, traszka pazurzasta (Onychodactylus fischeri) – gatunek płaza ogoniastego z rodziny kątozębnych (Hynobiidae).
Występowanie
Pazurzec ussuryjski zamieszkuje południową część Kraju Nadmorskiego w skrajnie południowo-wschodniej Rosji[3]; niektórzy jako miejsce występowania podają też północno-wschodnią część Korei Północnej[2].
Systematyka
Gatunek ten był dawniej szerzej ujmowany i zaliczano doń także populacje z obu Korei oraz północno-wschodnich Chin, jednak okazały się one stanowić odrębne, opisane w 2012 roku gatunki: Onychodactylus koreanus, Onychodactylus zhangyapingi i Onychodactylus zhaoermii[3].
Opis
Pazurzec ussuryjski ma głowę małą, ciało masywne, walcowate; ogon długi; kończyny mocne, przednie cztero-, tylne pięciopalczaste. Dorosłe pazurce ussuryjskie nie mają płuc ani skrzeli, oddychają przez skórę i błony śluzowe jamy gębowej.
Ubarwienie
Pazurzec ussuryjski jest ubarwiony na jasnobrązowo z nieregularnymi, brunatnymi plamami.
Rozród
Zapłodnienie pazurców ussuryjskich jest zewnętrzne. Jaja składane są w dwóch podłużnych kapsułach, w każdej jest od 3 do 8 jaj. Larwy przeobrażają się zwykle po ok. 100 dniach.
Przypisy
- ↑ Onychodactylus fischeri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Onychodactylus fischeri (Boulenger, 1886), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-24] (ang.).
- ↑ a b c Onychodactylus fischeri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia
- Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 422. ISBN 83-01-14344-4.