Philippe Buache

Philippe Buache (ur. 7 lutego 1700 w Paryżu, zm. 24 stycznia 1773 tamże) – geograf francuski. W 1729 roku został geografem królewskim[1]. Twórca geomorfologii jako logicznego systemu. Jako pierwszy wprowadził izobaty w roku 1745 na mapie kanału La Manche[2].

Dokonał podziału powierzchni Ziemi na mniejsze części, wyróżniając płaskowyże i baseny. Zakładał, że najwyżej położone obszary górskie (wysokie płaskowyże) są źródliskami wielkich rzek, działy wód stanowią pasma górskie, które z kolei otaczają baseny, na które podzielone są kontynenty. Na każdym kontynencie, do których zaliczał także Australię, występuje jeden centralny płaskowyż. Konsekwentnie wydzielił podmorskie baseny i podmorskie systemy gór, gdzie kontynuację działów wód stanowią ciągi wysp, mielizn i raf, ujmując w ten sposób morfologię całej Ziemi[2].

Przypisy

  1. Buache Philippe, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-05-18] .
  2. a b Józef Staszewski. „Rusztowanie kuli ziemskiej'" Filipa Buache'a. „Przegląd Geograficzny”. 35 (4), s. 623-625, 1963. PWN. 
  • ISNI: 0000000121237785
  • VIAF: 22237440
  • LCCN: n50041135
  • GND: 104228512
  • BnF: 12454137r
  • SUDOC: 033700834
  • NKC: mzk2009528265
  • BNE: XX1492784
  • NTA: 069756767
  • Open Library: OL6978324A
  • PLWABN: 9810685977305606
  • NUKAT: n2008110386
  • J9U: 987007259099605171
  • PTBNP: 64584
  • BNA: 000030258
  • PWN: 3881471
  • Britannica: biography/Philippe-Buache
  • Catalana: 0012632