Piotr II Nowak
Miejsce urodzenia | Nowaki | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 lutego 1456 | ||
Miejsce pochówku | |||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Nominacja biskupia | 1447 | ||
Sakra biskupia | brak danych | ||
|
Data konsekracji | 22 października 1447 |
---|---|
Miejscowość | Wrocław |
Konsekrator | Jan[1] |
Piotr II Nowak (ur. w Nowakach, zm. 6 lutego 1456 w Otmuchowie) – biskup wrocławski w latach 1447–1456.
Piotr Nowak pochodził ze wsi Nowaki koło Nysy (stąd też jego nazwisko). Data urodzenia jest trudna do ustalenia. Studiował prawo kanoniczne w Wiedniu, zdobywając tytuł doktora. W 1427 r. został kanclerzem biskupa Konrada. Posiadał liczne beneficja: altarie w katedrze wrocławskiej, w Nysie i Brzegu, probostwa we Wleniu i Jeleniej Górze. W 1427 r. uzyskał kanonię w stolicy Siedmiogrodu, Gyulafehérvár (Alba Julia).
W 1436 r. został kanonikiem i kustoszem katedralnym we Wrocławiu. W 1438 r. Albrecht II Habsburg mianował go swoim kapelanem i dworzaninem. W latach 1437–1445 Piotr Nowak był oficjałem biskupim i wikariuszem generalnym. Pod koniec rządów biskupa Konrada był w opozycji wobec niego. W 1442 r. został prepozytem kapituły katedralnej.
Po śmierci biskupa Konrada (zmarł 9 sierpnia 1447) Piotr Nowak został administratorem diecezji, a następnie został wybrany na biskupa. Udało mu się oddłużyć diecezję i wykupić wiele zastawionych wsi. Ustanowił na nowo ok. 120 parafii, co mogło dojść do skutku po odbudowie kościołów, zniszczonych podczas wojen husyckich. W 1453 r. zaprosił do Wrocławia Jana Kapistrana, który przez trzy miesiące głosił kazania w miastach śląskich. Dwa lata później konsekrował biskupa ołomunieckiego Bogusława Zwolę.
Piotr Nowak zmarł 6 lutego 1456 i został pochowany w katedrze wrocławskiej, gdzie zachowała się jego płyta nagrobna.
Przypisy
- ↑ Paweł Czaplewski: Tytularny episkopat w Polsce średniowiecznej. Poznań: Towarzystwo Przyjaciół Nauk Poznańskie, 1914, s. 151.
Bibliografia
- Kazimierz Dola, Nowak, Piotr, [w:] Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, s. 558.
- Józef Mandziuk, Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. I, cz. 3, Warszawa 2005, s. 108–113.
- Hermann Luchs, Schlesische Fürstenbilder des Mittelalters, Breslau 1872, http://www.sbc.katowice.pl/dlibra/docmetadata?id=1421&from=pubstats
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|
- p
- d
- e