Poddanie
Ten artykuł dotyczy sportów walki. Zobacz też: kapitulacja. |
| Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Poddanie (poddanie się) – termin używany w niektórych sportach walki określający akt rezygnacji jednego z zawodników z prowadzenia dalszej walki, który skutkuje jego natychmiastową porażką. Przyczynami poddania się mogą być m.in.: założenie dźwigni, duszenie, znalezienie się w pozycji uniemożliwiającej kontynuowanie walki, wyczerpanie sił, kontuzja.
Sposoby poddania się:
- odklepanie (ang. tap out) – ruch polegający na trzykrotnym klepnięciu ręką (rzadziej stopą) maty lub innej powierzchni (np. ciała przeciwnika),
- poddanie werbalne – zawodnik ustnie informuje o chęci poddania się,
- decyzja narożnika – poddanie zawodnika przez własny narożnik (np. przez wrzucenie na ring białego ręcznika) – w niektórych sportach kwalifikowane jako techniczny nokaut.
Techniczne poddanie – sędzia bądź lekarz zawodów nakazuje przerwanie walki w momencie, gdy jeden z zawodników stracił przytomność lub doznał poważnej kontuzji na skutek duszenia bądź dźwigni. W zależności od reguł, według których toczy się walka, stan taki określa się jako techniczne poddanie lub techniczny nokaut.
Zobacz też
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Poddanie |