Podwójna artykulacja
Podwójna artykulacja – dwoistość. Jednostki niższego poziomu (fonemy, które nie mają znaczenia) łączą się w jednostki wyższego poziomu (morfemy, które mają znaczenie), a te łączą się w zdania[1]. Ta analiza i to pojęcie zostały najpierw przeprowadzone przez francuskiego językoznawcę André Martinet[2].
Przypisy
- p
- d
- e
|
Encyklopedie internetowe (pojęcie w językoznawstwie):
- Universalis: double-articulation
- Catalana: 0080903