Przewód pęcherzykowy
Przewód pęcherzykowy (łac. ductus cysticus) – przewód doprowadzający i odprowadzający żółć z pęcherzyka żółciowego. U człowieka ma on długość ok. 4 cm[1][2]. Przewód pęcherzykowy stanowi element zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych[2]. Ściana przewodu pęcherzyka żółciowego jest pofałdowana. Błona śluzowa przewodu tworzy fałd spiralny (łac. plica spiralis, valvula spiralis, valvula Heisteri), składający się z wielu wpukleń obejmujących od 1/3 do 2/3 obwodu. W normalnych warunkach przewód jest drożny w obie strony. Na skutek skurczu mięśniówki przewodu przepływ żółci może zostać zahamowany[2].
Przypisy
- ↑ Peter H. Abrahams: Atlas anatomii : ciało człowieka : budowa i funkcjonowanie. Warszawa: Świat Książki, 2004, s. 165. ISBN 83-7311-775-X.
- ↑ a b c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 298–303, ISBN 978-83-200-4501-7 .
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
| Przewód pokarmowy |
|
|---|---|
| Gruczoły trawienne, narządy towarzyszące |
Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):
- BNCF: 40973
- Britannica: science/cystic-duct
- Catalana: 0168683
