Przysłowie osobiste
Przysłowie osobiste – charakterystyczne powiedzenie często (wręcz nawykowo) wtrącane przez daną osobę do wypowiedzi, które jednocześnie nie zmienia jej sensu.
Niegdyś stosowanie przysłów osobistych było bardzo popularne wśród Polaków; zarówno wśród szlachty jak i chłopów. Niektórzy szlachcie ze względu na częste stosowanie charakterystycznych przysłów osobistych zyskiwali od nich przydomki; działo się tak m.in. w przypadku Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku” czy Stanisława Rewery Potockiego (od łacińskich słów re vera oznaczających w rzeczy samej)[1]. Do popularnych przykładów przysłów osobistych należą m.in. mocium panie, panie dobrodzieju (czasem skracane do formy panie dzieju[2]), proszę ciebie, po prostu oraz prawda i wiesz stosowane jako pytania retoryczne[3].
Zobacz w Wikiźródłach hasło Przysłowia osobiste w Encyklopedii staropolskiej |
Przypisy
- ↑ ZygmuntZ. Gloger ZygmuntZ., Encyklopedia Staropolska (tom IV) , Przysłowia osobiste.
- ↑ Zima idzie, PANIE DZIEJU... | Narodowe Centrum Kultury [online], | Narodowe Centrum Kultury [dostęp 2023-08-28] (pol.).
- ↑ WładysławW. Kopaliński WładysławW., Koty w worku czyli z dziejów pojęć i rzeczy, Oficyna Wydawnicza RYTM, 2021, s. 55 .