Psałterz Ingeborgi
Miniatura z Psałterza: u góry złożenie Jezusa do grobu, u dołu trzy niewiasty u grobu | |||
Oznaczenie | Ms.9 | ||
---|---|---|---|
Data powstania | koniec XII wieku | ||
Miejsce powstania | Noyon (?) | ||
Rodzaj | psałterz | ||
Język | łacina | ||
Rozmiary | 30,4×20,4 cm | ||
Liczba kart | 200 | ||
Miejsce przechowywania | Musée Condé w Chantilly | ||
|
Psałterz Ingeborgi – iluminowany łaciński psałterz z końca XII wieku. Sporządzony został dla księżniczki duńskiej Ingeborgi z okazji zawartego przez nią w 1193 roku ślubu z królem francuskim Filipem II. Jako miejsce powstania wskazuje się najczęściej Noyon.
Licząca 400 stron (200 kart in folio) o wymiarach 30,4×20,4 cm[1] księga została spisana na welinie. Zawiera wszystkie 150 psalmów, poprzedzonych kalendarzem z przedstawieniami miesięcy, Modlitwą Pańską, Składem Apostolskim, Credo atanazjańskim oraz różnymi modlitwami i litaniami do świętych. Na pierwszych 27 kartach księgi umieszczono 51 barwnych miniatur, charakteryzujących się złotym tłem. Miniatury utrzymane są jeszcze w kanonach malarstwa bizantyjskiego, ale sposób oddania postaci i okrywających je szat zwiastuje już nadejście dojrzałego francuskiego malarstwa gotyckiego[2].
Psałterz stanowił własność królów francuskich do początku XV wieku. Później w nieznanych okolicznościach trafił do Anglii, gdzie w 1649 roku został odnaleziony i odkupiony przez francuskiego ambasadora Pierre'a de Bellievre. Następnie do początku XIX wieku księga była własnością rodziny de Mesmes, a potem kolejno hrabiów de Puységur i de Lignac. Od 1892 roku manuskrypt znajduje się w zbiorach Musée Condé w Chantilly (sygnatura Ms.9).
Przypisy
Bibliografia
- The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2012. ISBN 978-0-19-539536-5.
Linki zewnętrzne
- Catalogue des manuscrits établi par le duc d'Aumale. bibliotheque-conde.fr. (fr.).