Pseudopospieszność

Pseudopospieszność ${\displaystyle (\eta )}$ – wielkość fizyczna używana w eksperymentalnej fizyce wysokich energii. Pseudopospieszność pojedynczej cząstki biegnącej pod kątem ${\displaystyle \theta }$ do osi wiązki zdefiniowana jest wzorem

${\displaystyle \eta =-\ln \operatorname {tg} {\frac {\theta }{2}}.}$

Pseudopospieszność dla cząstek relatywistycznych ${\displaystyle (p\gg mc)}$ jest bliska pospieszności

${\displaystyle y=\mathrm {artgh} \left({\frac {v_{L}}{c}}\right),}$

gdzie ${\displaystyle v_{L}}$ jest składową prędkości cząstki w kierunku wiązki. Można to określić z dokładnego związku pośpieszności z pseudopospiesznością

${\displaystyle p_{\bot }\sinh \eta ={\sqrt {m^{2}c^{2}+p_{\bot }^{2}}}\cdot \sinh y,}$

gdzie ${\displaystyle p_{\bot }}$ jest składową pędu cząstki prostopadłą do kierunku wiązki.

Pseudopospieszność nie zależy od energii cząstki, a jedynie od kąta ${\displaystyle \theta }$ jej emisji.

• Encyklopedia fizyki współczesnej red. Andrzej Kajetan Wróblewski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983, ISBN 83-01-00391-X.