Radostowitz
Podobóz Auschwitz-Birkenau | |
Odpowiedzialny | III Rzesza |
---|---|
Rozpoczęcie działalności | wrzesień 1942 |
Zakończenie działalności | jesień 1943 |
Terytorium | Polska pod okupacją niemiecką (terytorium anektowane przez III Rzeszę) |
Miejsce | Radostowice |
Liczba więźniów | ok. 20 |
Narodowość więźniów | Żydzi |
Liczebność personelu | ok. 8 SS-manów[1] |
Komendanci | nieznany |
Położenie na mapie gminy Suszec | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego | |
50°01′29,39″N 18°53′11,51″E/50,024830 18,886530 |
Radostowitz – niemiecki nazistowski podobóz Auschwitz-Birkenau, zlokalizowany w Radostowicach[2].
Podobóz powstał we wrześniu 1942, pierwszy raz jego nazwa pojawia się w dokumentach 7 września 1942. Więźniów w liczbie 20 przywieziono do niego ciężarówkami. Przez cały czas istnienia podobozu ich liczba nie zmieniała się. Na czas zimy (styczeń i luty 1943) przebywali oni w Auschwitz, wiosną przywieziono ich z powrotem, choć nie wiadomo, czy byli to na pewno ci sami więźniowie z 1942[1].
Praca więźniów polegała na wyrębie drzew w pobliskim lesie[3]. Pracowali oni w godzinach 7-19. Uzyskane w ten sposób drewno używano później do zasilania pieców krematoriów w ramach Akcji 1005. Niewiele wiadomo na temat warunków więźniów, leśnicy nie byli do nich dopuszczani[1]. Wiadomo, że więźniowie mieszkali w murowanej stajni, gdzie znajdowały się dwupiętrowe łóżka, wstawiono też mocniejsze drzwi i kraty do okien[3]. Znana jest też tylko jedna sytuacja, kiedy strażnik zabił jednego z więźniów, kiedy ten próbował przekroczyć granicę pracy[1].
Obóz zakończył funkcjonowanie jesienią 1943. Wszyscy więźniowie wrócili ciężarówkami do Auschwitz. Po wojnie zabudowania obozu ponownie przejęli leśnicy. Obecnie nie ma żadnej formy upamiętnienia obozu[1].
Przypisy
- p
- d
- e
Podobozy przy gospodarstwach rolno-hodowlanych |
|
---|---|
Podobozy przy zakładach przemysłowych |
|
Podobozy o innych funkcjach |
|