Rogério Dutra Silva
Państwo | Brazylia | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1984 | ||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | ||||||||||||
Status profesjonalny | 2010 | ||||||||||||
Zakończenie kariery | aktywny | ||||||||||||
Trener | Andres Schneiter | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 63 (24 lipca 2017) | ||||||||||||
Australian Open | 2R (2017) | ||||||||||||
Roland Garros | 2R (2017) | ||||||||||||
Wimbledon | 1R (2013, 2016, 2017) | ||||||||||||
US Open | 2R (2011–2013) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje | 1 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 84 (26 lutego 2018) | ||||||||||||
Roland Garros | QF (2017) | ||||||||||||
Wimbledon | 1R (2017) | ||||||||||||
US Open | 2R (2017) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Rogério Dutra Silva (ur. 3 lutego 1984 w São Paulo) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
Brazylijczyk wielokrotnie osiągał zwycięstwa i finały w singlu i deblu w turniejach rangi ATP Challenger Tour. W rozgrywkach gry podwójnej rangi ATP World Tour wygrał 1 turniej i przegrał 1 finał. Najwyższe – 63. miejsce w rankingu singlowym osiągnął podczas notowania z 24 lipca 2017 roku. Najwyższe miejsce w grze podwójnej (84. pozycja), zostało osiągnięte 26 lutego 2018 roku.
Od 2011 roku reprezentuje Brazylię w Pucharze Davisa.
Brazylijczyk w 2011 roku brał udział w igrzyskach panamerykańskich w Guadalajarze. W zawodach gry pojedynczej zdobył drugie miejsce. W finale przegrał z Kolumbijczykiem Robertem Farahem wynikiem 6:4, 6:3[1]. W zawodach gry mieszanej, w parze z Aną-Clarą Duarte, zdobył brązowy medal dzięki wygranej z wenezuelską parą Adriana Pérez i Roman Recatre. Mecz zakończył się wynikiem 7:6(4), 5:7, 11–9[2].
W 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro dochodząc do 2. rundy gry pojedynczej.
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (1–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 22 lipca 2012 | Hamburg | Ceglana | Daniel Muñoz de la Nava | David Marrero Fernando Verdasco | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 5 marca 2017 | São Paulo | Ceglana | André Sá | Marcus Daniell Marcelo Demoliner | 7:6(5), 5:7, 10–7 |
Finalista | 2. | 24 lutego 2019 | Rio de Janerio | Ceglana | Thomaz Bellucci | Máximo González Nicolás Jarry | 7:6(3), 3:6, 7–10 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
Turniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Suma Zw.-Por. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielki Szlem | |||||||||||||||
Australian Open | 1Q | – | – | – | 3Q | 1Q | – | – | – | – | 2R | 1R | 1Q | – | 1–2 |
French Open | 1Q | – | – | – | 2Q | 1R | 1R | 2Q | – | 1R | 2R | 1R | 1Q | – | 1–5 |
Wimbledon | 2Q | – | 1Q | – | 2Q | 1Q | 1R | 2Q | – | 1R | 1R | – | 2Q | – | 0–3 |
US Open | 2Q | – | – | – | 2R | 2R | 2R | 1Q | – | 1R | 1R | 1Q | 1Q | – | 3–5 |
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 1–1 | 1–2 | 1–3 | 0–0 | 0–0 | 0–3 | 2–4 | 0–2 | 0–0 | 0–0 | 5–15 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).