Sławszczyzna

Sławszczyzna

Слаўшчына

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	miorski
Sielsowiet	Miory
Populacja (2009) • liczba ludności	11
Położenie na mapie obwodu witebskiego Sławszczyzna
Położenie na mapie Białorusi Sławszczyzna
55°37′10″N 27°43′04″E/55,619444 27,717778

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Sławszczyzna

Sławszczyzna (biał. Слаўшчына; ros. Славщинаы) – chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory.

W czasach zaborów wieś w gminie Przebrodź, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do dóbr skarbowych Bielowce^[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 roku w powiecie brasławskim, w gminie Przebrodzie, a następnie w gminie Miory.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 57 osób, 28 było wyznania prawosławnego a 29 staroobrzędowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Było tu 12 budynków mieszkalnych^[2]. W 1931 w 17 domach zamieszkiwało 77 osób^[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Miorach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach^[4].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR^[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR^[7].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

• Sławszczyzna, wieś, powiat dzisieński, gmina Przebrodź, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 793 .