Siegestor
Siegestor w nocy | |||
Państwo | Niemcy | ||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | Bawaria | ||
Miejscowość | Monachium | ||
Adres | Leopoldstraße 1 | ||
Styl architektoniczny | klasycyzm | ||
Architekt | |||
Wysokość całkowita | 21m | ||
Rozpoczęcie budowy | 1843 | ||
Ukończenie budowy | 1850 | ||
Zniszczono | 1944 | ||
Odbudowano | 1958 | ||
Położenie na mapie Bawarii | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
48,152354°N 11,582140°E/48,152354 11,582140 | |||
| |||
Strona internetowa |
Siegestor (pol. Brama Zwycięstwa) – klasycystyczny łuk triumfalny w Monachium, który został zbudowany w latach 1843–1850 według planów Friedricha von Gärtnera. Znajduje się on na północnym krańcu ulicy Ludwigstraße. Łuk jest architektonicznym i urbanistycznym odbiciem Feldherrnhalle, znajdującej się na drugim końcu ulicy. Oba są symbolami zwycięstwa nad Francją Napoleona I i wynikającego z niego tymczasowego burzliwego okresu w Europie, który zaangażował Królestwo Bawarii w pięć wojen.
Położenie i wymiary
Siegestor znajduje się około kilometra na północ od Feldherrnhalle i oddziela kończącą się tu ulicę Ludwigstraße od rozpoczynającej się tu ulicy Leopoldstraße. Tym samym Siegestor wyznacza granicę między dwoma monachijskimi dzielnicami Maxvorstadt i Schwabing. Pomnik o szerokości 24 metrów, wysokości 21 metrów i głębokości 12 metrów wieńczy ważąca 22 tony kwadryga[1]. W jej centrum znajduje się sześciometrowy Bawarczyk powożący rydwanem ciągniętym przez cztery lwy (pierwotnie planowano użycie koni). Adres Siegestor to Leopoldstraße 1[2].
Historia
W 1840 r. Ludwik I zlecił swojemu architektowi Friedrichowi von Gärtnerowi zaprojektowanie łuku triumfalnego wzorowanego na Łuku Konstantyna w Rzymie, jako zakończenia ulicy Ludwigstrasse. Łuk triumfalny miał być poświęcony Armii Bawarskiej i w ten sposób korespondować bezpośrednio z Feldherrnhalle, gdzie zaczynał się bieg ulicy.
Podobnie jak Feldherrnhalle, Siegestor została zbudowana z wapienia Kelheim w latach 1843–1850, a po śmierci Friedricha von Gärtnera w 1847 roku prace przejął jego uczeń Eduard Metzger(inne języki)[3]. W dniu 15 października 1850 r. król Maksymilian II przekazał Bramę Zwycięstwa miastu Monachium w imieniu swojego abdykującego ojca. Ludwig – który został zmuszony do przejścia na emeryturę dwa lata wcześniej z powodu afery Monteza – demonstracyjnie trzymał się z dala od inauguracji.
Dopiero gdy 16 lipca 1871 r. wojska bawarskie przemaszerowały przez uroczyście udekorowaną bramę po zwycięstwie w wojnie francusko-pruskiej, otrzymała ona stosowną do swojej nazwy konsekrację.
Poważnie uszkodzona podczas nalotów na Monachium w czasie II wojny światowej, została odbudowana w 1958 roku pod kierunkiem Josefa Wiedemanna – celowo uproszczona od strony południowej. Wcześniej została uznana za „faszystowską”, a następnie za „zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego” i miała zostać zburzona w lipcu 1954 roku, ale Państwowy Urząd Ochrony Zabytków nie dopuścił do tego. W 1972 r. na Siegestor wzniesiono kwadrygę odrestaurowaną przez Elmara Dietza(inne języki).
Przypisy
- ↑ ThomasT. Weidner ThomasT., Das Siegestor und seine Fragmente, Buchendorfer, München, 1996 (niem.).
- ↑ Süddeutsche Zeitung [online], sueddeutsche.de [dostęp 2024-04-25] (niem.).
- ↑ Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler : von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 24, Mandere - Mohl - Redo [online], biblos.pk.edu.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
- GND: 4413519-1