Skrzeczek olbrzymi
| Dicamptodon ensatus | |||
| (Eschscholtz, 1833) | |||
 osobnik dorosły | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | płazy | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | Salamandroidea | ||
| Rodzina | ambystomowate | ||
| Rodzaj | Dicamptodon | ||
| Gatunek | skrzeczek olbrzymi | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| |||
| |||
Skrzeczek olbrzymi, ambystoma znad Pacyfiku (Dicamptodon ensatus) – gatunek płaza ogoniastego z rodziny ambystomowatych (Ambystomatidae).
Zasięg występowania
Pacyficzne wybrzeża i przyległe pasma górskie w Kalifornii (USA)[1][2].
Cechy morfologiczne
Osiąga do 30 cm długości. Budowa ciała zwarta, masywna i niezgrabna. Tułów gruby z 12 słabo zaznaczonymi bruzdami międzyżebrowymi. Głowa nieproporcjonalnie duża i szeroka, oczy również nieproporcjonalnie wielkie, wystające. Ogon bardzo krótki, silnie zwężający się ku tyłowi i bocznie spłaszczony. Odnóża, zwłaszcza tylne, są duże, grube i dobrze umięśnione, końce palców rozszerzone. Skóra gładka, błyszcząca.
Ubarwienie grzbietu rudo- lub oliwkowobrązowe, z niewyraźnym, siatkowanym deseniem ciemnych plam.
Biologia i ekologia
Biotop i tryb życia
Skrzeczek olbrzymi występuje na terenach górzystych, pokrytych wilgotnymi lasami, w pobliżu strumieni i źródeł. Prowadzi lądowy tryb życia. Potrafi wdrapywać się na pochyłe pnie drzew lub niskie krzewy, nawet na wysokość kilku metrów. Prowadzi głównie nocny tryb życia, lecz bywa aktywny również w ciągu dnia, nawet przy słonecznej pogodzie. Przestraszony wydaje donośny, skrzeczący lub chroboczący głos.
Odżywianie
Jest wyjątkowo żarłoczny i drapieżny, pożera wszystkie zwierzęta, które potrafi pokonać i połknąć. Oprócz bezkręgowców zjada również płazy ogoniaste, a także żaby, małe węże oraz myszy.
Rozmnażanie
Wiosną, w maju, samica składa około 100 jaj, przyklejając je w pakiecie do powierzchni kamieni. Kijanki mają krótkie skrzela oraz niską płetwę ogonową. Przeobrażają się po 1–2 latach przy długości 10–15 cm, choć zdarzają się osobniki neoteniczne.
Przypisy
- ↑ a b c d Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Dicamptodon ensatus (Eschscholtz, 1833), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-23] (ang.).
- ↑ a b Dicamptodon ensatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia
- Włodzimierz Juszczyk, Mały słownik zoologiczny gady i płazy, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1986
