Smok Heighwaya
Smok Heighwaya, Hartera-Heighwaya (także smok z Parku Jurajskiego) był badany po raz pierwszy przez Johna Heighwaya, Bruce’a Banksa i Williama Hartera z NASA. Fraktal ten został spopularyzowany przez Martina Gardnera w jego dziale Mathematical Games (pol. Gry Matematyczne) w „Scientific American” w roku 1967. Wiele jego własności zostało po raz pierwszy opublikowanych przez Chandlera Davisa(inne języki) oraz Donalda Knutha. Fraktal ten pojawił się w powieści Michaela Crichtona Jurassic Park.
Smok Heighwaya może być zdefiniowany jako atraktor następującego IFS (systemu funkcji zwężających) zapisanego w notacji zespolonej:
Opisać go można też następująco za pomocą systemu Lindenmayera:
- kąt 90°,
- ciąg początkowy
- zasady zastępowania:
Zobacz galerię związaną z tematem: Smok Heighwaya |
Linki zewnętrzne
- Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Dragon Curve, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-14] (ang.).